محمودرضا میرلطفی - دانشگاه زابل
معصومه کمان باز - دانشگاه زابل

چکیده پژوهش حاضر، شناسایی رابطه بازارهای جاده­ای با پایداری اقتصادی- اجتماعی روستاهای منطقه سیستان بوده و روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه­ای- میدانی (پرسشنامه) است و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون آماری نرم افزار SPSS و جهت تهیه نقشه ها از نرم افزار GIS استفاده شده است جامعه آماری تحقیق را کلیه روستاهای نزدیک بازارهای جاده ای تشکیل می دهد که تعداد ۳۶۲۲ خانوار  از ۳۴ روستا را دربر می گیرد. برای آزمون فرضیات از آزمون من – ویتنی استفاده شد. یافته ها حاکی از آن است که بین میزان پایداری اقتصادی روستاهای نزدیک و دور از بازارهای جاده ای تفاوت معنادار و میزان پایداری اجتماعی عدم تفاوت معنادار وجود دارد، در واقع؛ نتایج بررسی دو گروه از روستاهای نزدیک و دور از بازارهای جاده ای که دارای شرایط محیطی یکسان بوده اند، نشانگر آن است که روستاهای نزدیک به بازارهای جاده ای با میانگین ۹۱/۲ و۹۴/۲ دارای سطح پایداری بالاتری در ابعاد اقتصادی و اجتماعی بوده و به طور کلی ۷۰ درصد روستاهای نمونه نزدیک جاده دارای پایداری مطلوبی هستند.    

Road markets, Economic sustainability, Social sustainability, Sistans Villages, بازارهای جاده ای, پایداری اقتصادی, پایداری اجتماعی, روستاهای سیستان