نازیلا نجاری - School of Dentistry, Qom University of Medical Sciences
امیرحسین مهدیزاده - Student Research Committee, School of Dentistry, Qom University of Medical Sciences
محمد مهدیزاده - School of Dentistry, Qom University of Medical Sciences
زهرا جعفری ندوشن - Student Research Committee, School of Dentistry, Qom University of Medical Sciences
ابوالفضل محمدبیگی - School of Health, Qom University of Medical Sciences

زمینه و هدف: مشکلات دهان و دندان، یکی از درگیری های مهم جامعه امروزی است. به منظور کاهش تبعات و هزینه این بیماری ها، اصل پیشگیری و کنترل پلاک از اهمیت زیادی برخوردار است. در مطالعه حاضر اثربخشی روش های مذکور بر سلامت دندان در کودکان بررسی شد. روش بررسی: این مطالعه مداخله ای بر روی ۶۶ نفر از دانش آموزان ابتدایی پسر در روستای قمرود انجام گرفت. دانش آموزان به صورت تصادفی در یکی از دو گروه متداول و آموزش با فیلم قرار گرفتند. مقادیر پلاک ایندکس و درصد خونریزی از لثه ثبت شده از دانش آموزان، در قبل و ۲ هفته بعد از آموزش در چک لیست ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و تی زوجی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: در گروه متداول، میانگین پلاک ایندکس قبل از مداخله، ۹۵/۱۶±۶۶/۵۸ و پس از مداخله، ۷۶/۱۰±۶۰/۱۸ گزارش شد. همچنین میانگین خونریزی از لثه قبل از مداخله، ۹۷/۱±۲۸/۱ و پس از مداخله، ۴۶/۰±۱۶/۰ ارزیابی شد. در گروه آموزش با فیلم نیز میانگین پلاک ایندکس قبل از مداخله، ۰۸/۱۴±۸۴/۵۳ و پس از مداخله، ۹۱/۱۰±۲۹/۱۹ بود و میانگین خونریزی از لثه، قبل از مداخله، ۷۱/۳±۶۸/۱ و پس از مداخله، ۷۶/۰±۳۱/۰ برآورد شد. براساس آزمون تی زوجی، تغییرات مذکور در هر دو گروه معنی دار بود، اما طبق آزمون تی مستقل، میان تغییرات در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش، هر دو روش آموزش متداول و آموزش با فیلم، تاثیر معنی داری در کاهش پلاک ایندکس و شاخص خونریزی از لثه دارند، اما در بین اثربخشی این دو روش، تفاوت معنی داری وجود ندارد.

Oral hygiene, method, education, Dental plaque, BOP, بهداشت دهان و دندان, روش ها, آموزش, پلاک دندانی, درصد خونریزی از لثه