شناسایی و تعیین میزان بیان mRNA دو اسپلایس واریانت گیرنده µ اوپیوئیددی (hMOR-۱A و hMOR-۱O) در لمفوسیت های خون محیطی معتادان ترک کرده

زمینه و هدف گیرنده µ اوپیوئیدی در بروز آثار سوء و نیز درمانی اوپیوئیدها مانند مرفین و هرویین نقشی اساسی دارد. این گیرنده در مسیرهای عصبی مربوط به اعتیاد در مغز به میزان زیادی بیان می شود. هدف این مطالعه، یافتن یک بیومارکر محیطی در مطالعات مربوط به اعتیاد از طریق بررسی میزان بیان mRNA مربوط به دو اسپلایس واریانت گیرنده µ اوپیوئیدی، یعنی hMOR-۱A و hMOR-۱O در لمفوسیت های خون محیطی معتادان ترک کرده، می باشد. روش بررسی این پژوهش از نوع مطالعات مورد– شاهدی و جامعه مورد بررسی، مذکر و شامل ۲ گروه بودند: گروه مورد را افرادی تشکیل می دهند با میانگین سنی ۱/۶±۵/۳۳ سال که قبلا به اوپیوئیدها اعتیاد داشته و سپس مصرف این مواد را ترک کرده و مدت زمان زیادی از ترک اعتیاد آن ها گذشته است. گروه شاهد شامل افراد سالم داوطلب با میانگین سنی۵۳/۷±۳۱ سال بود که سابقه اعتیاد به هیچ نوع ماده مخدری را نداشتند. برای ارزیابی میزان بیان mRNA در لمفوسیت های خون گروه های مورد مطالعه، از روش Real-Time PCR و رنگ SYBR Green استفاده گردید. یافته ها میزان بیان mRNA مربوط به hMOR-۱A در لمفوسیت های معتادان ترک کرده نسبت به گروه شاهد با کاهش معنادار به ۳۳/۰ میزان گروه شاهد رسید (۰۰۱/۰P). در مورد اسپلایس واریانت hMOR-۱O نیز نتایج مشابهی به دست آمد و میزان بیان mRNA آن در لمفوسیت های معتادان ترک کرده به ۳۸/۰ میزان آن در گروه شاهد کاهش یافت (۰۰۱/۰P<). نتیجه گیری کمبود میزان بیان mRNA دو اسپلایس واریانت گیرنده µ اوپیوئیدی، یعنی hMOR-۱A و hMOR-۱O، می تواند به عنوان یکی از عوامل احتمالی مستعدکننده ای در جهت گرایش افراد به اعتیاد مورد بررسی های بعدی قرار گیرد. اندازه گیری این میزان با استفاده از لمفوسیت های خون ممکن است به عنوان یک بیومارکر محیطی در شناسایی این افراد مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

Lymphocytes , mRNA Expression Profiling , Analgesis , Opioids , addiction , mu-Opioid Receptor Splice Variants , لمفوسیت , بیان mRNA , اوپیوئیدها , اعتیاد , اسپلایس واریانت های گیرنده µ اوپیوئیدی