ارتباط بار اسیدی رژیم غذایی با گلیوما: یک مطالعه مورد – شاهدی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 120

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MUQ-13-1_002

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1401

Abstract:

زمینه و هدف: اطلاعات محدودی در زمینه ارتباط عوامل رژیم غذایی با خطر ابتلا به گلیوما وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین بار اسیدی رژیم غذایی (DAL) و خطر گلیوما در بزرگسالان ایرانی صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه مورد - شاهدی بر روی ۱۲۸ بیمار مبتلا به گلیوما و ۲۵۶ فرد سالم (همسان سازی شده از نظر سن و جنس) در ایران انجام شد. دریافت های غذایی شرکت کنندگان با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک معتبر مورد سنجش قرار گرفت. DAL با استفاده از پروتئین به نسبت پتاسیم (پروتئین/ پتاسیم) برآورد شد و گلیوما براساس آزمایش ها ی پاتولوژیک تشخیص داده شد. یک پرسشنامه دقیق شامل تعدادی مخدوش کننده غیرغذایی تکمیل گردید. یافته ها: در این مطالعه، افراد در بالاترین سهک DAL نسبت به افراد در پایین ترین سهک، شانس بالاتری برای ابتلا به گلیوما داشتند.  (۵۷/۲-۸۸/۰ :CI ۹۵% ،۵۰/۱ :OR). پس از تعدیل عوامل مخدوشگر، افراد در بالاترین سهک نسبت به افراد در پایین ترین سهک امتیاز DAL، به طور قابل توجهی از شانس بیشتری برای ابتلا به گلیوما برخوردار بودند (۴۵/۳-۰۲/۱ :CI ۹۵% ،۸۷/۱ :OR). تعدیل بیشتر برای شاخص های دریافت گوشت و فرآورده های گوشتی، حبوبات و آجیل، میوه ها، چای و قهوه  (۰۳/۰=p ،۶۵/۳-۰۶/۱ :CI ۹۵% ،۹۷/۱ :OR) و نمایه توده بدنی (۰۳/۰= p،۶۴/۳-۰۶/۱ :CI ۹۵% ،۹۶/۱ :OR)، تاثیر معنی داری روی این ارتباط نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارتباط مثبت معنی داری بین بار اسیدی رژیم غذایی با خطر گلیوما وجود دارد که براساس نسبت پروتئین به پتاسیم، در میان بزرگسالان برآورد شده است. انجام مطالعات بیشتر، به خصوص آینده نگر با پیگیری طولانی مدت، برای تایید این یافته ها ضروری است.

Authors

سید محمد موسوی

Department of Community Nutrition, School of Nutritional Sciences & Dietetics, Tehran University of Medical Sciences

علیرضا میلاجردی

Department of Community Nutrition, School of Nutritional Sciences & Dietetics, Tehran University of Medical Sciences

مهدی شایان فر

۲Department of Clinical Nutrition & Dietetics, School of Nutrition & Food Industry, National Nutrition & Food Technology Research Institute, Shahid Beheshti University of Medical Sciences

احمد اسماعیل زاده

Department of Community Nutrition, School of Nutritional Sciences & Dietetics, Tehran University of Medical Sciences

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :