لیلا ولیزاده - استاد، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
وحید زمانزاده - استاد، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
رویا خرمی استخری - داتشجوی دکتری تخصصی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
افسانه پورملامیرزا - دانشجوی دکتری تخصصی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.

اهداف: با افزایش جمعیت سالمندی نیاز به مراقبین متخصص حوزه سالمندی نیز در حال افزایش است. پرستاران از مهم ترین ارائه کنندگان خدمات به این گروه به شمار می آیند. رشته کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی در طول دهه گذشته ایجاد و اقدام به پرورش دانشجو در سراسر کشور می نماید. وجود ارزشیابی در برنامه آموزشی از مهم ترین راهکارهای ارتقا آن است. انجام مطالعات تطبیقی با مشخص نمودن نقاط ضعف و قوت روشی موثر است. مطالعه حاضر باهدف انجام مطالعه تطبیقی برنامه آموزشی کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی ارائه شده در دانشگاه های علوم پزشکی کشور ایران و دانشگاه پنسیلوانیا انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تطبیقی در سال ۱۴۰۱ اطلاعات مربوط به برنامه آموزش کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی با استفاده از کلیدواژه های مطالعه تطبیقی، برنامه درسی، کارشناسی ارشد، پرستاری سالمندی، ایران، دانشگاه پنسیلوانیا مورد جستجو قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از الگوی Bereday در چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد دانشگاه پنسیلوانیا با در نظر گرفتن گستردگی حوزه مراقبت سالمندان، کارشناسی ارشد پرستاری را به دو برنامه مراقبت حاد و اولیه ارائه می نماید ولی در ایران به یک شکل و با ترکیب هر دو نوع مراقبت در یک برنامه در حال ارائه است. دانشگاه پنسیلوانیا برخلاف اکثر موسسات ایران از مدرسین متخصص حوزه سالمندی برای آموزش بهره می برد و دارای مراکز سالمندی برای کار مستقیم دانشجو با سالمندان است. ورود دانشجو به پنسیلوانیا با معیار های گوناگون بررسی می شود اما در ایران آزمون کنکور تنها معیار پذیرش است. دروس ارائه شده و منابع مورداستفاده در ایران عموما برگرفته از کشورهای غربی است؛ و به مسائل فرهنگی، بومی و نیازهای جمعیت شناختی کشور برخلاف پنسیلوانیا توجهی نشده است. جایگاه شغلی دانش آموختگان در ایران برخلاف پنسیلوانیا به طور واضح و روشن بیان شده است.  نتیجه گیری: برنامه کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی در ایران به طور موفقیت آمیز از سوی موسسات در حال ارائه است. در جهت بهبود شرایط با در نظر گرفتن مواردی مانند اصول جذب دانشجو، وجود مدرس آشنا با حوزه سالمندی، وجود محیط بالینی مناسب، توجه به موارد فرهنگی، بومی و جمعیت شناختی در ساختار دروس و جذب دانش آموختگان در جایگاه های شغلی مناسب می توان ارائه خدمات به جامعه سالمندی از سوی پرستاران را تحت تاثیر قرارداد.  

Comparative Study, Curriculum, master's degree, gerontological nursing, Iran, University of Pennsylvania, مطالعه تطبیقی, برنامه آموزشی, کارشناسی ارشد, پرستاری سالمندی, ایران, دانشگاه پنسیلوانیا