ابوالفضل نور

در نظریه توسعه شهری، شهرها به عنوان سیستم های پیچیده ای در نظر گرفته می شوند که توسط فرآیندهای پایین به بالا شکل می گیرند و نتایجی دارند که پیش بینی و برنامه ریزی برای آنها دشوار است. این دیدگاه با چرخش فعلی به سمت شهرهای هوشمند و استفاده فشرده از فناوری های دیجیتال برای بهینه سازی اکوسیستم های شهری تقویت می شود. این مقاله تفکر تکاملی و پویایی های نوظهور شهرها را به برنامه ریزی شهر هوشمند گسترش می دهد. این بر اساس تلاش های اخیر برای استراتژی شهر هوشمند است که پایداری اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی شهر را افزایش می دهد. این حالت با بهره گیری از فرصت های ارائه شده توسط چالش شهرهای هوشمند IBM ، شهر انعطاف پذیر را باز شکل داد. این فرآیند اما ویژگی های معمول برنامه ریزی را ندارد. این بعد پیچیده برنامه ریزی شهر هوشمند را به عنوان ترکیبی از فناوری ها، تعامل کاربر و پنجره های فرصت نشان می دهد که در شروع فرآیند برنامه ریزی مبهم هستند. ویژگی های تکاملی شهرها که تاکنون به عملکرد بازارها نسبت داده می شد، اکنون جنبه های نهادی برنامه ریزی برای شهرهای هوشمند را شکل می دهد.

توسعه شهری،شهر هوشمند، شهر انعطاف پذیر