شهریار بهشتی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز

رمان «آذرگان» یکی از آثار مهم بهار برادران در حوزه ادبیات داستانی است. برادران در این رمان که رمانی عاشقانه و تاریخی است، یکی از داستان های عاشقانه قبل از اسلام را به تصویر کشیده است که البته ساخته و پرداخته ذهن خود اوست. در اینپژوهش با بهره گیری از روش مطالعه کتابخانه ای و به صورت توصیفی – تحلیلی، عناصر داستان مورد مطالعه و بررسی قرارگرفته است؛ حاصل مطالعه نشان می دهد که رمان بهار برادران از لحاظ به کارگیری عناصر داستان از جایگاه والایی برخورداراست و کیفیت بهره گیری از عناصری چون چون صحنه، پیرنگ و گفتگو و زاویهدید گواهی بر این مدعاست. از لحاظ صحنه پردازی، مکان وقوع اتفاقات و رویدادها ایران می باشد. از لحاظ زمانی نیز، رمان «آذرگان» در زمان ساسانیان و قبل از اسلام روی می دهد. پیرنگ در رمان «آذرگان» از کیفیت خوبی برخوردار است و اکثر حوادث و اتفاقات با یکدیگر رابطه علی دارند و حوادث اولیه سبب به وجود آمدن حوادث بعدی می شوند و بیشتر کشمکش ها در رمان «آذرگان» از نوع عاطفی است. گفتگو، عنصر دیگری است که نقش بسزایی در جریان رمان دارد؛ این عنصر، همسو و هم جهت با ساختارروایی داستان عمل می کند و شخصیت ها، درون مایه، کشمکش ها و . . . را قوام می بخشد. برای ارائهی داستان، از زاویه دید اول شخص استفاده شده است و نویسنده، راوی داستان است؛ در حقیقت، در این رمان، نقل داستان به یک «من» واگذار شده است که همان دایاناست

ادبیات داستانی، عناصر داستان، صحنه، پیرنگ، گفتگو، زاویهدید، رمان آذرگان، بهار برادران