روشنک ارغائی - دانشجو دکتری پترولوژی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

گدازه های بازالتی گاز ۲SO خروجی بیشتری از معادل اسیدی خود دارند. خطرات زیست محیطی آتشفشان های طغیانی قارهای بسیار بالاتر وتاثیرگذارتر از فوران های فلات های اقیانوسی بوده است. در این مقاله ما با تحلیل مقالات مختلف به دلایل احتمالی تاثیرات گازها بر آب و هوا پرداختیم. درفوران های اقیانوسی فوران ها در اقیانوس رخ می دهد بنابراین گازهای ۲SO خروجی به سرعت با آب واکنش می دهد و حل می شود و تنها مقدار اندکی وارداتمسفر می شود اما در فوران های قارهای گازها به طور مستقیم با اتمسفر تماس پیدا می کند پس در آتشفشان های قارهای میزان گاز ۲SO بسیار در روند آبو هوا موثر می باشد. اما سازوکار گاز ۲CO متفاوت است. مجموع ۲CO منتشر شده از فوران دکن در دوره کرتاسه، باعث افزایش درجه حرارت جهانی ۱تا ۲ درجه شده است اما این میزان گرما نمی توانسته سبب انقراض عظیم دورهی کرتاسه شده باشد، اما عامل به دام افتادن گاز متان در یخ های کرتاسهعامل موثرتری در افزایش گرما و میزان ۲CO کرتاسه بوده است. اگر چرخهی آب های اقیانوسی به هم بخورد وآب اقیانوس ها به طور قابل توجهی گرمشود باعث گرم شدن آب در عمق میشود و موجب انتشار ناگهانی گاز متانی که در رسوبات کف اقیانوس ها بوده است می شود. مطالعات سال ۲۰۱۵ ازوجود سنگ های آذرین غیر معمول در رسوبات در آتلانتیک شمالی خبر داد. این مطالعات نشان دادکه در برخورد توده های نفوذی و رسوبات ذوببسیار سریعی رخ داده که طی آن گرمای زیادی شبیه به انفجار مواد منفرجه آزاد می شود پس وجود عاملی خارجی علاوه بر گازهای مستقیم خروجی،در افزایش گرما و تغییرات آب و هوایی بسیار حائز اهمیت است. همچنین عامل موثر بر انقراض های جانوری حجم بازالت های خروجی نیست، بلکهشدت و نوع خروج و میزان حجم مواد پیروکلاستیک خروجی است که تعیین کننده انقراض هاست.

گاز ۲SO ، گاز ۲CO ، محیط درون صفحات قاره ای، تغییرات آب و هوایی