عباس پرستار - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی ماشینهای کشاورزی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران- کرج- ایران
حسن قاسمی مبتکر - استادیار گروه مهندسی ماشینهای کشاورزی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران- کرج- ایران

پژوهش حاضر به دنبال شناسایی و رتبه بندی دلایل عدم تمایل برخی کشاورزان به استفاده از خاک ورزی حفاظتی می باشد. منطقه مطالعاتی (شهرستان باوی) در جنوب غربی ایران و در استان خوزستان واقع شده است. در این پژوهش جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده گردید. در پرسشنامه طراحی شده، ۱۶ گزینه (دلایل عدم تمایل برخی کشاورزان به اجرای خاک ورزی حفاظتی) با استفاده از طیف لیکرت (امتیاز ۱: اهمیت بسیار کم تا امتیاز ۵: اهمیت بسیار زیاد) مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت تعداد ۱۵ پرسشنامه توسط جامعه هدف تکمیل گردید. اولویت بندی ۱۶ گزینه با استفاده از سه معیار (نظرات کشاورزان، نظرات اساتید دانشگاهی و نظرات کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان خوزستان) توسط روش تصمیم گیری چند معیاره الکتره انجام شد. در نهایت، تعداد ۴ گزینه با بیشترین امتیاز شناسایی گردید که عبارتند از عدم توانایی کشاورزان در جبران ضرر ناشی از تولید کمتر در سال های اولیه اجرای خاک ورزی حفاظتی، نبود سیاست های صحیح و هماهنگ میان نهادهای ذیربط در راستای اجرای خاک ورزی حفاظتی، وجود کشاورزان معیشتی در مقیاس خرد و عدم اعطای تسهیلات به کشاورزان جهت اجرای خاک ورزی حفاظتی.

خاک ورزی حفاظتی، رتبه بندی، روش الکتره، علل اقتصادی، علل مدیریتی و نظارتی