پیمان ببران - دانشجو، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
شاهین مصر اوغلی - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران

گوگرد یکی از ناخالصیهای موجود در زغال سنگ ا ست. تاثیرات نامطلوب گوگرد موجود در زغال سنگ برای آلودهسازی محیط زیست، محققین مختلف در سراسر جهان را بر آن داشته تا مطالعات وسیعی در حوزه کاهش انواع گوگرد زغال سنگ ان جام ده ند. در این پژوهش، بررسی کاربرد روش شیمیایی در کاهش گوگرد زغال سنگ منطقه طبس با ا ستفاده از ترکیب اسید سولفوریک و ا سید استیک به همراه آب اکسیژنه به عنوان عامل اکساینده مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهایی همچون زمان انحلال، دما، اندازه ذرات، نسبت اسیدسولفوریک به اسید استیک، درصد جامد و نسبت آب اکسیژنه به عنوان متغیرهای ورودی تحقیق و کاهش گوگرد پیریتی، آلی و کلی به عنوان متغیرهای خروجی موردمطالعه قرار داده شد. مقدار گوگرد موجود در نمونه اولیه معادل % ۶/۳ بوده که به ترتیب حاوی % ۱/۱ و % ۵/۲ گوگرد پیریتی و آلی بوده است. آز مایش ها به صورت فاکتوریل دوسطحی با وضوح چهار به همراه چهار نقطه میانی طراحی شدند. نتایج آزمایشهای انحلال شیمیایی نشان داد که با بازیابی % ۸۴/۳ زغال سنگ میتوان در حالت بهینه % ۶۹/۶ گوگرد کلی، % ۸۴/۷ گوگرد پیریتی و % ۶۲/۹ گوگرد آلی را کاهش داد.

سوپر ا سید، کاهش گوگرد زغال سنگ، آلودگی گوگرد، گوگرد پیریتی، گوگرد آلی، گوگرد کلی، باران اسیدی