استانداردسازی حلقه کنترل خوراک ورودی به آسیای نیمه خودشکن خط دو شرکت معدنی و صنعتی گلگهر سیرجان

اولین قدم در استانداردسازی کارخانه های فرآوری مواد، پایدارسازی آنهابا استفاده از سیستمهای کنترلی است. کارخانه تغلیظ مگنتیت مجتمع معدنی و صنعتی گلگهر، شامل دو بخش خشک و تر است که هرکدام دارای سه خط موازی میباشد. حلقه کنترل خوراک ورودی به آسیای نیمه خودشکن (بخش خشک ) با توجه به اینکه میزان بار ورودی به کارخانه را تامین میکند، مهمترین حلقه کنترلی در این کارخانه است. در این تحقیق، با انجام بازرسی فرآیند و مطالعه اسناد موجود کارخانه، این حلقه کنترلی مورد بررسی و آسیب شناسی قرار گرفت. از جمله مشکلات آن میتوان به تنظیم نبودن ضرایب کنترلی که باعث ایجاد نوسان زیاد در بار ورودی آسیا، حذف گلوله از آسیای نیمه خودشکن، باردهی مستقیم از سنگ شکن به آسیا توسط سیستم انباشت، اضافه کردن دو پارامتر فشار قبل و بعد از آسیا به حلقه کنترلی و تغییر متغیر قابل دستکاری حلقه کنترلی فشار قبل از آسیا اشاره کرد. جهت پایدارسازی خوراک ورودی به آسیا، تنظیم ضرایب با استفاده از منحنی مشخصه فرآیند انجام شد. با تنظیم ضرایب، نوسان خوراک ورودی به حداقل رسید و نوسان توانکشی آسیا نیمه خودشکن کمی افزایش یافت اما به دلایل نامناسب بودن محدوده تعریف شده و مشکلات مکانیکی، به طور طولانی مدت این ضرایب قابل اعمال نبودند. مدار کنترلی تا حدودی توانست نوسان بار ورودی به آسیا را کاهش دهد.

Keywords:

حلقه کنترلی خوراک ورودی , بازر سی فرآیند , آسیای نیمه خود شکن , استاندارد سازی , کارخانه تغلیظ مگنتیت , گل گهر.