پویا نوبهار - کارشناس ارشد استخراج معدن، تبریز
علی امامی - کارشناس ارشد استخراج معدن، تبریز

وجود سنگهای بزرگتر از میزان قابل قبول در دپوهای استخراجی حاصل از آتشباری و یا سایر روشهای استخراج امری اجتناب ناپذیر بوده و خردایش این سنگها برای جلوگیری از وقوع مشکلات و کاهش عملکرد عملیاتی در مراحل بعدی معدنکاری امری حیاتی به شمار میرود. لذا انتخاب روش مناسب جهت خردایش مواد معدنی میتواند تاثیر به سزایی در افزایش راندمان و در نتیجه کاهش هزینه های عملیاتی داشته باشد. یکی از روش های تعیین نوع ماشین آلات و عملیات، استفاده از روشهای تصمیم گیری سلسله مراتبی (AHP) است که در این مقاله ۴ روش خردایش شامل استفاده از چکش هیدرولیکی (پیکور)، استفاده ازسنگشکن پرتابل، آتشباری ثانویه و تغییر دهانه سنگ شکن مسقر در کارخانه فرآوری با استفاده از این روش مورد ارزیابی قرار گرفته و مطابق نظر خبرگان فعال در حوزه معدن تحت ۵ پارامتر هزینه های سرمایه گذاری، هزینه های عملیاتی، توان عملیاتی، قابلیت جا به جایی و امکان دسترسی مورد ارزیابی و مقایسه شده اند. در نتیجه وزن تاثیر هر پارامتر برای هر روش محاسبه شده و با تجمیع امتیازات کسب شده، روش چکش مکانیکی به عنوان روش بهینه برای خردایش سنگهای بزرگ واقع در دپوهای معدن انتخاب شده است.

استخراج، خردایش، روش تصمیم گیری سلسله مراتبی، AHP ، بهینه سازی