علی جعفرزاده تیمورلوئی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی امیرکبیر،تهران
سیدپیمان جباری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی امیرکبیر،تهران
اکبر مهدیلو - استادیار دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
مهدی ایران نژاد - دانشیار دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی امیرکبیر،تهران

با توجه به قابلیت انحلال پایین تیتانیم، استحصال آن از ایلمنیت با استفاده از روش لیچینگ مستقیم امکانپذیر نیست. در تحقیقات اخیر به منظور ا ستفاده از روش های هیدرومتالورژی برای استحصال تیتانیم، ابتدا کنسانتره ایلمنیت با استفاده از فرآیند تجزیه قلیایی مورد عمل آوری قرار می گیرد. در تحقیق حاضر قابلیت و شرایط انحلال تیتانیم از کنسانتره ایلمنیت کهنوج بعد از عمل آوری به روش تجزیه قلیایی مورد مطالعه قرار گرفت. در این راستا، اثر پارامترهای موثر در فرآیند انحلال شامل غلظت اسید سولفوریک (عامل انحلال)، دما، زمان، دور همزن و مدت زمان انحلال مورد بررسی قرار گرفت. قبل از تجزیه قلیایی حداکثر بازیابی تیتانیم حدود ۴ درصد بود ولی نتایج نشان داد که بعد از تجزیه قلیایی و تبدیل ایلمنیت به پتاسیم تیتانات، بازیابی تیتانیم به حدود ۷۱ در صد می ر سد. این مقدار بازیابی در ح ضور ا سید سولفوریک ۵۵ در صد در دمای ۸۲ درجه سانتیگراد، نسبت مایع به جامد ۱۰، دور همزن ۳۰۰ در مدت زمان لیچینگ ۶۴ دقیقه به دست آمد.

ایلمنیت، دی اکسید تیتانیم، انحلال، تجزیه قلیایی، پتاسیم تیتانات