فرهاد کهرازئی - University of Sistan and Baluchestan
بهزاد ریگی کوته - University Of Social Welfare and Rehabilitation Sciences
امیر اکبری اصفهانی - University Of Social Welfare and Rehabilitation Sciences

زمینه و هدف: سرطان به عنوان یکی از مهم ترین بیماری های قرن حاضر و دومین علت مرگ ومیر مطرح است. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی بین سلامت عمومی و امید به زندگی با کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان خون انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه  به روش توصیفی - همبستگی بر روی ۱۰۰ بیمار مبتلا به سرطان خون شهر زاهدان، در سال ۱۳۹۴ به روش نمونه گیری آسان انجام شد. برگه مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه سلامت عمومی، امید به زندگی و کیفیت زندگی توسط بیماران تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: از میان ابعاد سلامت عمومی؛ ابعاد علائم جسمانی و اختلال در عملکرد اجتماعی با امید به زندگی بیماران دچار سرطان خون، رابطه منفی و معنی داری داشتند ( ۰۱/۰>p). همچنین ابعاد علائم جسمانی، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی با کیفیت زندگی این بیماران، رابطه منفی و معنی داری داشت ( ۰۱/۰>p). بعد علائم جسمانی (به میزان ۹/۱۷%) و بعد اختلال در عملکرد اجتماعی (به میزان ۲/۵%) توانست واریانس امید به زندگی بیماران دچار سرطان خون را پیش بینی کند ( ۰۱/۰>p). در این میان، بعد علائم جسمانی، بیشترین نقش را در پیش بینی امید به زندگی داشت (۰۱/۰>p). همچنین بعد علائم جسمانی (به میزان ۳/۲۰%) و بعد اختلال در عملکرد اجتماعی (به میزان ۳/۳%) توانست واریانس کیفیت به زندگی بیماران دچار سرطان خون را پیش بینی کند (۰۱/۰>p). در این میان، بعد علائم جسمانی، بیشترین نقش را در پیش بینی کیفیت به زندگی داشت (۰۱/۰>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارتقای سطح سلامت عمومی می تواند امید به زندگی و کیفیت زندگی را در بیماران دچار سرطان افزایش دهد.

General Health, Life expectancy, Quality of life, Leukemia, سلامت عمومی, امید به زندگی, کیفیت زندگی, سرطان خون