بررسی نقش عوامل مکانی بر توزیع- پراکندگی بیشینه های آب قابل بارش جو ایران
عنوان مقاله: بررسی نقش عوامل مکانی بر توزیع- پراکندگی بیشینه های آب قابل بارش جو ایران
شناسه ملی مقاله: JR_JGSKH-15-36_003
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_JGSKH-15-36_003
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین عساکره - دانشگاه زنجان-ایران
مهدی دوستکامیان - دانشگاه زنجان- ایران
خلاصه مقاله:
حسین عساکره - دانشگاه زنجان-ایران
مهدی دوستکامیان - دانشگاه زنجان- ایران
تمام بخار آب موجود در ستونی از جو که قابلیت بارش دارد و از سطح زمین تا نقطه پایانی بخارآب در جو ادامه پیدا می کند، آب قابل بارش کلی گویند. این عنصر تحت تاثیر توپوگرافی و همچنین ارتفاع دچار تغییراتی میگردد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عوامل محلی و مکانی بر توزیع بیشینههای آب قابل بارش ایران میباشد. برای این منظور دادههای فشار، رطوبت ویژه ، مولفه مداری و مولفه نصفالنهاری از پایگاه داده NCEP/NCAR وابسته به سازمان اقیانوس شناسی ایالات متحده استخراج و مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار گرفت. روشهای مورد استفاده در این مطالعه، ضریب همبستگی و رگرسیون میباشد. سپس به منظور دست یابی بهتری نسبت به آب قابل بارش شیب تغییرات و روند شیب تغییرات بیشینه آب قابل بارش محاسبه گردیده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که در بین عوامل مکانی، ارتفاع بیشترین تاثیر را در توزیع مکانی بیشینه آب قابل بارش داشته است. برخلاف بسیاری از دانشمندان که بر این عقیده بودند که با افزایش عرض جغرافیا، آب قابل بارش کاهش پیدا میکند، این قاعده در محدوده جو ایران کمتر به چشم میخورد. با این وجود بیشتر شیب تغییرات آب قابل بارش در بخشهای از ارتفاعات زاگرس، غرب و جنوب غرب رخ داده است. نتایج حاصل از تحلیل چرخه ها نشان داد که بیشینه های آب قابل بارش در ایران دارای چرخه های کوتاه مدت ۲ تا ۴ ساله میباشند.
کلمات کلیدی: perceptible water, Specific humidity, gradient changes, regression, harmonic analysis, آب قابل بارش, رطوبت ویژه, شیب تغییرات, رگرسیون, تحلیل هارمونیک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1536850/