حکیمه بهبودی - دانشگاه خوارزمی
محمد سلیقه - دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
علی بیات - دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
اکرم ذاکری - دانشگاه خوارزمی
فاطمه جمالی - ، دانشگاه خوارزمی

پهنه بندی آب وهوایی و شناخت نواحی همگن اقلیمی امری ضروری جهت آمایش سرزمین و برنامه ریزی های منطقه­ای می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تفاوت های اقلیمی سه منطقه جغرافیایی ایران، ناحیه ساحلی خزر، ناحیه کوهستانی و ناحیه خشک داخلی که در محدوده استان های مازندران، سمنان، تهران، قزوین، قم و مرکزی جای می گیرد است. روش کار در این تحقیق،  بررسی داده های آب و هوایی ۵۶ ایستگاه سینوپتیک و کلیماتولوژی و ۱۹ عنصر اقلیمی  با استفاده از مدل­های خوشه بندی و تحلیل عاملی است. بدین منظور یک ماتریس با ابعاد ۱۹*۵۶  و با آرایش R تشکیل و به عنوان پایگاه داده برای ناحیه بندی مورد استفاه قرار گرفت. با اعمال تحلیل عاملی بر مبنای تحلیل مولفه های اصلی و با چرخش متعامد واریماکس مشخص شد که در اقلیم این سه منطقه،  چهار عامل رطوبتی، دمایی، غباری و تندری موثر می باشند که در مجموع بیش از ۸۵ درصد از واریانس اقلیم منطقه را تبیین می­کنند. با انجام تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی و با روش ادغام وارد بر روی ماتریس نمرات عامل ها، چهار ناحیه اصلی و چندین خرده ناحیه شناسایی شدند. نواحی اصلی عبارتند از ناحیه گرم و خشک بیابانی، ناحیه کم بارش دامنه ای، ناحیه سرد و نیمه پربارش کوهستانی و در نهایت ناحیه معتدل و پر بارش. بررسی نواحی چهارگانه با شرایط محلی و منطقه ای نشان می دهد که همسایگی با منابع رطوبتی مانند دریای خزر و پیکربندی ناهمواری ها مانند ارتفاعات رشته کوه البرز نقش تعیین کننده ای در شکل گیری خرده نواحی شمال ایران دارند.

Zoning, principal component analysis, factor analysis, cluster analysis, climate, ناحیه بندی, تحلیل مولفه ها, تحلیل عاملی, تحلیل خوشه ای, اقلیم