مسلم شجاعی - کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی گرایش برنامه ریزی، مدرس دانشگاه پیام نور تهران
مهشید منزوی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، هیئت علمی جهاد دانشگاهی واحد استان البرز
مژگان تراب احمدی - کارشناس ارشد برنامه ریزی توسعه گردشگری، مدرس دانشگاه پیام نور تهران.

پیشرفت روز افزون دنیای فناوری و کاربست هرچه بیش­تر آن در زندگی روزمره شرایطی را پیرامون انسان امروزی شکل داده که علیرغم دستیابی به آسایش بیش­تر، از آرامش کم­تری برخوردار است. بنابراین تمایل به حضور در طبیعت و لذت جویی از آرامش طبیعی نزد شهروندان افزایش یافته است. وابسته به این نوع تقاضا و ساماندهی آن، گرایش نوینی از گردشگری با عنوان اکوتوریسم یا طبیعت گردی شکل گرفته است که به دنبال تعادل بخشی برای پاسخ به این نیاز بی پایان و بهره گیری پایدار از منابع و مناظر طبیعی است. استان قم از مهم­ترین مقصدهای مذهبی کشور است که سالانه پذیرای گردشگران بسیاری است. برای بهره­گیری پایدار از این بازار ضرورت دارد تا تنوع محصولات گردشگری استان گسترش یابد، تعدد عرضه­داشت­های گردشگری افزایش یابد و تراکم گردشگران بر چند جاذبه خاص کاهش یابد. با هدف شکل دهی کانون­های طبیعت گردی استان و جذب سرمایه گذاران، تمرکز این مقاله بر شناسایی و اولویت بندی پهنه های مستعد طبیعت گردی استان قم است. از میان پهنه های مستعد طبیعت گردی ۶ پهنه شناسایی و به روش AHP اولویت بندی شدند. نتایج تحقیق نشان می­دهد که برای توسعه طبیعت گردی متمرکز در استان قم،پهنه های حوض سلطان،کهک، دستجرد، سلفچگان،قاهان و پلنگ دره به ترتیب اولویت اول تا ششم را با امتیازهای ۸۳۲۳/۰، ۷۴۸۵/۰، ۷۳۸۳/۰، ۷۲۵۵/۰، ۶۲۹۴/۰ و ۵۷۷۴/۰ بدست آوردند. [۱]. مقاله حاضر برگرفته از نتایج طرح پژوهشی "بررسی گسترش صنعت اکوتوریسم با استفاده از ظرفیت های مناطق استان قم" است که زیر نظر معاونت پژوهشی استانداری قم و دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم در سال ۱۳۹۱ انجام شد. 

طبیعت گردی, ارزیابی توان اکولوژیکی, تحلیل سلسله مراتبی (AHP), توسعه طبیعت گردی متمرکز, استان قم