بررسی مسیر رستگاری کارگزاران نظام اسلامی از دیدگاه امام علی(ع)

در این پژوهش به تشریح دیدگاه امیرالمومنین حضرت علی(ع) پیرامون پیشگیری از آسیب های اخلاقی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی کارگزاران نظام اسلامی پرداخته شده است و به این پرسش اساسی که آیا امام علی(ع) در نظام علوی و در این عرصه دستورات و احکام حکومتی، طرح و برنامه، واجد سازمان و سازماندهی بوده است؟ این تتبع علمی به دنبال غایتی است که موجبات تشدید و تحکیم و استواری نظام اسلامی ولائی است که قاعدتا بایستی ممهد و زمینه ساز حاکمیت نظام اسلامی مهدوی به قیادت حضرت مهدی (عج) می باشد، بحمد الله پس از تحقیقات مقتضی و مراجعه به نهج البلاغه نتایجی حاصل گردید که حضرت رسول اکرم(ص) در نظام نبوی و حضرت علی(ع) در نظام علوی و در زمان سایر ائمه اطهار(ع) در خصوص پیشگیری از آفت ها و آسیب ها و ابعاد منفی کارگزاران نظام اسلامی در بعد معرفتی و اخلاقی؛ استبداد رای، سطحی نگری، تفکر ناصحیح، تحجر و جمود فکری، دنیا دوستی، تکبر، ستمگری و در بعد اجتماعی؛ ضعف مدیریت، سازش کاری، بی توجهی به اصل مشورت و در بعد اقتصادی؛ رهنمودهایی داشته اند. مثلا با نگاهی عالمانه و حکیمانه در حیات علمی و عملی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی اهل بیت عصمت و طهارت شیوه و روش و عملکرد مسئولین امر حکومت در نظام اسلامی به طور گسترده تبیین شده است، قطعا کارگزاران با نصب العین قرار دادن سیره و سنت معصومین خواهند توانست با ارائه خدمات مدبرانه، خالصانه و صادقانه عدالت محور فراخور شئونات نظام مبتنی بر ارزش های الهی و متناسب با منزلت امت اسلامی مسیر رستگاری دنیا و آخرت را تحصیل خواهند کرد

Keywords:

حکومت , حاکم , کارگزاران نظام اسلامی , امام علی(ع) , نهج البلاغه