محمدعلی آصفی - کارشناسی ارشد، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
گیلان عطاران فریمان - دانشیار، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار

داینوفلاژله ها یکی از بزرگ ترین گروه های میکروجلبک های دریایی را شامل می شوند و برخی از گونه های آن مسبب تشکیل شکوفایی جلبکی مضر هستند. به همین جهت بررسی مناطق مستعد تشکیل شکوفایی می تواند در اقدام به موقع جهت جلوگیری یا کاهش خطرات آن و متعاقبا آسیب گسترده زیست محیطی و اقتصادی به اکوسیستم موثر باشد. مطالعه حاضر به بررسی حضور داینوفلاژله های عامل شکوفایی جلبکی مضر در خلیج چابهار در دو فصل بهار و تابستان ۱۴۰۰ پرداخته است. نمونه برداری توسط بطری های یک لیتری استریل به صورت هر دو هفته یک بار از لایه سطحی آب دریا در ایستگاه های متفاوت در خلیج چابهار واقع در شمال دریای عمان انجام شد و در آزمایشگاه با استفاده از میکروسکوپ نوری نیکون مدل ۵۰I و نرم افزار تصویربرداریKE Keview ۳.۷ مورد شناسایی و تصویربرداری قرار گرفتند. درمجموع ۱۳ داینوفلاژله با پتانسیل ایجاد شکوفایی جلبکی مضر از ۷ جنس ثبت شد که شامل: (Amphidinium carterae, Amphidinium sp.۱ ،Amphidinium sp.۲ ،Amphidinium operculatum ،Tripos furca ،Dinophysis caudata ،Peridinium quadridentatum، Scrippsiella sp. ، Scrippsiella erinaceus، Scrippsiella trochoidea، Prorocentrum lima، Prorocentrum micans و Noctiluca scintillans) می باشد. جنس غالب در این تحقیق Amphidinium بود که یکی از مضرترین و سمی ترین داینوفلاژله های دریایی محسوب می شود. بررسی و شناسایی گونه های عامل شکوفایی جلبکی مضر می تواند سبب اتخاذ تصمیمات نظارتی و کنترلی مفید در جهت پیشگیری و یا به حداقل رساندن خسارات زیست محیطی و سلامت اکوسیستم و انسان گردد.

میکروجلبک، کشند سرخ، خلیج چابهار، دریای مکران