ساناز احمدی - کارشناسی ارشد زیست شناسی دریا گرایش اکولوژی، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

مصب ها، زیست بوم های پویا و پایداری اند که به لحاظ تنوع زیستی دارای اهمیت ویژه ای هستند. رودخانه بهمنشیر به دلیل اتصال به دریای خلیج فارس جز مناطق مصبی محسوب شده که اکثر موجودات ساکن در آن منشا دریایی دارند. این پژوهش به منظور بررسی تراکم و تنوع سخت پوستان زئوپلانکتونیک رودخانه مصبی بهمنشیر انجام شد. نمونه برداری در تابستان و به منظور تاثیر جزرومد در فراوانی زئوپلانکتون ها، در ۵ سیکل جزرومدی (از ساعت ۸ صبح تا ۱۸، در هر دو ساعت یک بار) با استفاده از تور پلانکتون گیری با چشمه ۱۰۰ میکرون، طول ۱۲۰ سانتی متر و قطر دهانه ۴۵ سانتی متر انجام شد. در پایان مطالعه ۳ رده از سخت پوستان به نام های Cladocera، Cirripedia و Copepodaشامل Cyclopoida و Calanoida مشاهده گردید. بیشترین تنوع گونه-ای در بین راسته ها، مربوط به راسته Calanoida از زیر رده Copepoda و مربوط به خانواده Oithonidae با ۴ گونه از جنس Oithona بود. همچنین بیش ترین درصد فراوانی در گروه Cirripedia با ۴۰ درصد (گونه شاخص Balanus improvisus) محاسبه گردید. نتایج حاصل از آنالیز PCA نشان داد همبستگی مستقیم و معنی داری بین اکسیژن محلول و میانگین کلی تراکم فرو رده Cirripedia و همچنین همبستگی مستقیم و معنی داری بین میزان شوری با راسته Calanoida و بالا راسته Cladosera وجود دارد (P<۰.۰۵).

زئوپلانکتون، تنوع، تراکم، مصب، بهمنشیر