الناز سراوانی
منصور رحیم پور
محمود رحیم پور

با روش فراگیران وقت بیشتری صرف کنند، اما در مجموع، با توجه به زمان حضور شاگردان درکلاسهای رسمی معمولی، می توان گفت چندان تفاوتی از نظر زمان بین دو روش سنتی وخودآموز وجود ندارد. از معایب روش این است برای کسب دانش صرفا آموزش و حضور فیزیکی در مکان های آموزشی مهم نیست بلکه پژوهش و تحقیق هم می تواند بر علم و دانش بیافزاید. پژوهش عامل مهمی در تولید دانش، دانایی و پیشرفت جامعه انسانی است و میزان پژوهش های انجام شده در هرجامعه شاخص توسعه یعدم پیشرفتگی آن جامعه به حساب می آید. اگرمعلمی هدفهای آموزشی یک واحد درسی را معین کند و به طور صریح و روشن انتظاراتی را که از شاگردان دارد بیان نماید، در سازمان دادن آموزش انفرادی موفق خواهد بود. هدفهای صریح و روشن آموزشی، به شاگردان کمک می کند که بدقت دریابند چه مسئولیتی دارند و چه فعالیتهایی باید انجام دهند. بعلاوه، چنین هدفهای روشن و صریحی قادرند هرگونه احساس ناتوانی شاگردان را کاهش دهند. آنچه در روش برای شاگردان جالب توجه است، پیشرفت آنان براساس توانایی خودشان است. روش تحقیق در این مقاله کتابخانه ای می باشد.

تکنولوژی, پیشرفت,ابتدایی,نوآوری