سعید امیر عضدی - کارشناسی ارشد،دانشکده مهندسی مکانیک،دانشگاه جامع امام حسین (ع)،تهران ،ایران
محمد گلریز - کارشناسی ارشد،دانشکده مهندسی هوافضا،دانشگاه جامع امام حسین (ع)،تهران،ایران
مهدی شجاع - کارشناسی ارشد،دانشکده مهندسی مکانیک،دانشگاه هر مزگان،بندرعباس،ایران

درسال های اخیر استفاده ازکامپوزیت های چندلایه در ساخت انواع سازه های دریایی گسترش یافته است. از مهم ترین دلایل استفاده از موادمرکب میتوان به استحکام بالا نسبت وزن این مواد اشاره نمود. با در نظر گرفتن یک حامل متحرک، سازه کامپوزیتی در طول مسیرخود پیوسته در معرض انواع بارهای ثابت و متغیر قرار می گیرد. بارهای وارده باعث انباشتگی انواع آسیب در سازه می شود که کاهشعمر قطعه و افزایش هزینه های تعمیر و تعویض را در پی خواهد داشت.هدف از این طرح بهینه سازی سازه کامپوزیتی بر روی یکحامل متحرک و طراحی اتصالات لازم می باشد. به طوری که بیشینه استحکام و عمر خستگی با کمترین میزان وزن ممکن برای سازهحاصل شود. جنس، ضخامت، تعداد و جهت گیری لایه ها از جمله متغیرهای این طراحی می باشند. فرایند بهینه سازی لایه ها بر اساسیک معیار آسیب مناسب انجام گرفته است. با تغییر پارامترهای طراحی، مسئله به سمت رسیدن به حالت بهینه هدایت شده، نتایج حاصلاز تحلیل مورد بحث قرار گرفته و میزان تاثیر هر یک از پارامترها بر روند بهینه سازی به صورت نمودارهایی ارائه شده است

حامل متحرک، کامپوزیت، بهینه سازی، استحکام