شاخصی جدید جهت هماهنگی بهینه بازبست فیوز در شبکه توزیع با حضور DG

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 132

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

STCONF05_273

تاریخ نمایه سازی: 24 مهر 1401

Abstract:

سیستم های توزیع برق معمولا با استفاده از یک ساختار شعاعی با طرح های حفاظتی طراحی شده اند که عمدتا به ریکلوزرها، فیوزها و کلید های برق بستگی دارند .به منظور حفاظت سیستم های توزیع برق در برابر خطاهایموقت، ریکلوزرها در فیدرهای اصلی قرار می گیرند،این درحالی است که فیوزها برای حفاظت از سیستم دربرابر خطاهای دائمی در ابتدای جانبی ها و جانبی های فرعی قرار می گیرند. هماهنگی ریکلوزر- فیوز معمولا براساس قواعد صرفه جویی در فیوز انجام می شود. بانفوذ تولید پراکنده DG در سیستم های توزیع برق ،ممکن است به علت سهم از پیش تعیین نشده DG ها در جریان های خطایی که باعث تغییر احتمالی خطاهایموقت به خطاهای دائمی می شوند ، مسائل هماهنگی نادرست ریکلوزر- فیوز به وجود آیند.در این تحقیق یکرویکرد جدید برای مطالعه تاثیر نفوذ تولید پراکنده بر هماهنگی ریکلوزر - فیوز ارائه می کنیم. اصل این رویکردبراساس یک فرآیند ارزیابی با استفاده از یک روش طبقه بندی برای طبقه بندی حالت هماهنگی ریکلوزر فیوزدرشرایط خطا برای حفظ هماهنگی یا از بین بردن هماهنگی است. بدین ترتیب ،اپراتور سیستم توزیع می تواندتصمیم مناسب را بگیرد. سپس، دوعمل مکمل در رویکر د پیشنهادی را به عنوان راه حلی برای کاهش تعدادمواردی که در آن هماهنگی از بین می رود ، پیشنهاد می کنیم.اولین عمل ، جستجو برای بهترین موقعیت های DGاست ، که چنین موقعیت هایی توسط تعداد کم مواردی که به عنوان از بین بردن هماهنگی طبقه بندی میشوند،مشخص می شوند. دومین عمل ، تغییر تنظیم ریکلوزراست ، به طریقی که مواردی که در آن هماهنگی ازبین می رود به حداقل برسد .یک رویکرد جدید ارائه شد وبه منظور ارزیابی تاثیر نفوذ DG بر هماهنگی وسایلحفاظتی به کار برده شد . این رویکرد براساس دو مرحله عمده است:ارزیابی هماهنگی حفا ظتی و بهبود هماهنگیحفاظتی. در مرحله ارزیابی هماهنگی، حالت هماهنگی پس از وارد کردن DG به سیستم یا به عنوان حفظ هماهنگییا به عنوان از بین بردن هماهنگی طبقه بندی می شود .موارد متفاوتی به وسیله تغییر سطوح نفوذ DG و موقعیت ها برای هر موقعیت ممکن خطا مورد مطالعه قرار گرفته است .با به کار بردن این مرحله ، بین مواردی تمایز قائلمی شویم که نیازمند عمل در برابر نفوذ DG هستند و مواردی که عملی نیاز نیست .مرحله بهبود هماهنگی بر اساس کاهش تعداد مواردی است که هماهنگی از بین می رود. این کار از طریق دو عمل مکمل انجام می شود :اولی جستجو برای بهترین موقعیت DG ، و دومی براساس تغییر تنظیم ریکلوزر . بکار بردن این دو عمل منجر بهیک کاهش معنا دار در مواردی می شود که به عنوان از بین بردن هماهنگی طبقه بندی می شوند.

Authors

محمود صدوقی

استادیار گروه مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه آزاد اسلامی واحدفردوس

مهدی پاکدل

دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه مهندسی برق و کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فردوس