الهه حجازی - دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
مرضیه ساویز - دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه تهران

فرسودگی تحصیلی پدیدهای است که در اثر مواجهه مداوم با استرس ناشی از محیط و یافعالیت های تحصیلی و تجربه خستگی، در یادگیرندگان ایجاد می شود. در دوران پاندمیکرونا و مجازی بودن آموزش، نشانههای فرسودگی در یادگیرندگان مشاهده می شد. پژوهشحاضر به پدیدارشناسی فرسودگی تحصیلی در این دوران به عنوان موقعیتی مبهم و تجربه ایتازه در دانشجویان پرداخته است. مشارکت کنندگان در این پژوهش تعداد ۹۷ نفر ازدانشجویان مقطع کارشناسی در دو دانشگاه دولتی بودند. به منظور تشخیص فرسودگی ازپرسشنامه فرسودگی تحصیلی ماسلاخ (BMI) استفاده شد و به منظور بررسی تجربه زیستهدانشجویان پرسشنامه بازپاسخ در اختیار آنان قرار گرفت. نتایج نشان داد که علیرغم تصوراولیه و شکایت دانشجویان از خستگی ناشی از آموزش مجازی، ۴۹ % از دانشجویان فرسودگیتحصیلی نداشتند. در اغلب دانشجویان نمره خستگی هیجانی، بالاتر بود. نتایج حاصل ازکدگذاری پرسشنامه های بازپاسخ نشان داد که به طور کلی دانشجویان فرسودگی تحصیلیرا به دو دسته عوامل بیرونی و عوامل درونی نسبت میدهند. برخی عوامل بیرونی برایتجربه فرسودگی شامل موارد مرتبط با پاندمی مانند آموزش و ارزشیابی مجازی و تعاملکم با اساتید و سایر دانشجویان و برای نداشتن فرسودگی شامل حمایت خانواده، درک وانعطاف پذیری برخی اساتید بود. از عوامل درونی در تجربه فرسودگی میتوان به بی انگیزگی،بدبینی و ناامیدی و استرس زیاد و برای عدم فرسودگی به اشتیاق تحصیلی، هدفمندی،امید به آینده و خوش بینی اشاره کرد.

فرسودگی تحصیلی، پاندمی، پدیدارشناسی