پرویز ضیائیان فیروزآبادی - دانشیار سنجش از دور و GIS دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی تهران
لیلا حسینجانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد اقلیم در برنامه ریزی محیطی دانشگاه خوارزمی
حمیدرضا تلخابی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی

در سال های اخیر خطر بیابان زایی و رشد کویر یکی از موضوعات مهم در مقیاس محلی و جهانی بوده که می تواند ناشی از نتایج تغییرات اقلیمی و ضعف در مدیریت صحیح محیط باشد. در این میان تکنولوژی سنجش از دور  به دلیل تولید تصاویر ماهواره ای با قدرت تفکیک طیفی و مکانی بالا، به عنوان وسیله ای کارآمد برای آشکارسازی و ارزیابی تغییرات شناخته شده است. در این تحقیق با استفاده از داده های اقلیمی و همچنین تصاویر, TM, MSS ETM+ماهواره ی لندست مربوط به سال های۱۹۷۳، ۱۹۸۵، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۱ ، روند تغییرات اقلیمی و تغییرات اراضی کویر میقان مورد بررسی قرار گرفته است. از پارامترهای اقلیمی برای بررسی تغییرات اقلیمی و از روش تفریق باندهای مشابه طیفی و منطق فازی برای بدست آوردن شدت تغییرات ایجاد شده، استفاده شد. تصاویر ماهواره ای، در محیط نرم افزارARC GIS۱۰ به روش طبقه بندی نظارت شده از نوع حداکثر مشابهت(MLC) با انتخاب نمونه های آموزشی، طبقه بندی شدند. نتایج بررسی نشان داد که به تبع تغییرات اقلیمی(کاهش بارش و افزایش دما) شدت تغییرات فازی برای دوره ۸۵-۱۹۷۳ معادل۸۴۸۴۳/۰، برای دوره۲۰۰۰-۱۹۸۵ معادل ۹۲۹۸۳/۰ و  برای دوره زمانی۲۰۱۱-۲۰۰۰ معادل ۹۲۷۹۵/۰ بوده است. همچنین مساحت اراضی کویری، در طول سه دوره فوق؛ به ترتیب ۹/۱۵، ۶/۸ و ۹/۹ کیلومتر مربع افزایش یافته و در طول دوره ی  ۳۸ ساله، از ۸/۱۲۳ به ۴/۱۵۸ کیلومتر مربع رسیده است. روند گسترش متوسط سالانه کویر۰.۹۰۵۲کیلومتر مربع، و میزان همبستگی بین کاهش بارش و افزایش کویر ۹۹۸/۰-  بوده است.

آشکارسازی تغییرات فازی, تصاویر ماهواره ای, روند تغییرات اقلیمی, گسترش کویر, حوضه کویر میقان