ابراهیم مقیمی - استاد ژئومورفولوژی دانشگاه تهران
سعید رحیمی هرآبادی - کارشناس ارشد ژئومورفولوژی، دانشگاه تهران
مجتبی هدائی آرانی - کارشناس ارشد ژئومورفولوژی، دانشگاه تهران.
محمد علیزاده - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه تهران. .
حسن اروجی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه تهران.

 ژئومورفوتوریسم یکی از بخش های نوین در علوم زمین مبتنی بر شناخت ژئومورفوسایت ها یا چشم اندازهای ویژه ی ژئومورفولوژی است که با تاکید بر تعیین لندفرم های ویژه و با ارزش گردشگری وارد ادبیات جغرافیایی و گردشگری شده است. این شاخه از گردشگری با ترکیب نمودن مواریث فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی پتانسیل هایی را در راستای برنامه ریزی گردشگری پایدار عرضه می کند. در این نوشتار تلاش شده است با استفاده از روش Pereira و بررسی های میدانی به ارزیابی قابلیت ژئومورفوسایت های جاده ای در بخش هایی از آزادراه قم– کاشان پرداخته شود در این روش با استناد به پیمایش میدانی، از مجموع دو عیار علمی و عیار مکمل، ارزش ژئومورفولوژیک سایت ها شناسایی می شود و ارزش مدیریتی از مجموع عیار محافظت و عیار استفاده  بدست می‎آید  و از جمع این دو عیار اصلی امتیاز نهایی ارزش ژئومورفوسایت مشخص می شود. نتایج تحقیق نشان داد از میان سایت های مورد بررسی، بالاترین امتیاز در بخش ژئومورفولوژی (۸۲/۷) متعلق به اشکال چین خورده‎ ی ترشیاری و بالاترین امتیاز در بخش مدیریتی (۳۷/۷) متعلق به سایت تیغه‎ها و شیب های واریزه ای متوالی است. با توجه به نتایج بدست آمده، برنامه ریزان می بایست توجه خود را به پایداری ژئومورفوسایت ها معطوف کنند چرا که به دلیل حساسیت بالای آن در تعامل با سیستم های انسانی، نیازمند برنامه ریزی جامعی در راستای مدیریت محیط می باشند.

ژئومورفوتوریسم, ژئومورفوسایت, روش پری یرا, آزادراه قم – کاشان