تئوری استقلال شرط داوری، بطلان و زوال آن در آئین دادرسی مدنی
عنوان مقاله: تئوری استقلال شرط داوری، بطلان و زوال آن در آئین دادرسی مدنی
شناسه ملی مقاله: HUMANITY06_046
منتشر شده در ششمین کنگره بین المللی تحقیقات بین رشته ای در علوم انسانی اسلامی، فقه، حقوق و روانشناسی در سال 1401
شناسه ملی مقاله: HUMANITY06_046
منتشر شده در ششمین کنگره بین المللی تحقیقات بین رشته ای در علوم انسانی اسلامی، فقه، حقوق و روانشناسی در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
مسعود یزدانی گلوردی - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
خلاصه مقاله:
مسعود یزدانی گلوردی - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
در جامعه امروزی ایجاد نهاد داوری یک امر مهم و بسیار ضروری می باشد و انسان به دلیل اجتماعی بودن و زندگی در اجتماع این مساله را درک خواهد نمود نو یازهای گوناگون انسان در سایه اجتماع و تعاون و همکاری برآورده می شود و لازمه زندگی اجتماعی، وجود برخوردها و اصطکاک میان منافع و خواسته های افراد جامعه و تعدی و تجاوز به حقوق یکدیگر است. یکی از بهترین و شاید سریع ترین راه حل این اختلافات می تواند نهاد داوری باشد چرا که این امر در شرع مقدس اسلام نیز مرسوم بوده و در قرآن کریم و سنت ائمه معصومین نیز به رفع اختلافات از این طریق تصریح و تاکید شده است. جواز و نفوذ داوری که در حقوق اسلامی تحت عنوان قضاوت تحکیمی مطرح می شود در درجه اول مستند به آیه شریفه وان خفتم شقاق بینهما فابعثوا حکما من اهله و حکما من اهلها(نساء ۳۵ ،) مفاد آیه موید جواز و نفوذ داوری در اختلافات خانوادگی است که با الغای خصوصیت می توان آن را به اختلافات مشابه تسری داد. از سویی گروهی اعتقاد بر استقلال شروط داوری در حقوق ایران را دارند و گروهی نیز به عدم استقلال معتقدند که در این مقاله به بررسی تئوری استقلال و بطلان و زوال داوری در آئین دادرسی مدنی ایران پرداخته خواهد شد.
کلمات کلیدی: داوری، داور، حل اختلاف، رای، بطلان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1538964/