سیدجواد فخرنبی

اداره آموزش و پرورش به عنوان یک سازمان رسمی ، ناظر و مجری طرح ها و برنامه های آموزشی و پرورشی می بایست از نیروی انسانی توانمند، آگاه، متعهد و متخصصی برخوردار بوده که تمام توان و انرژی خود را بر اجرای اهداف و پیشبرد جامعه معطوف گرداند.مهمترین و حیاتی ترین دارایی هر سازمان، نیروی انسانی آن سازمان است. کیفیت و توانمندی نیروی انسانی، مهم ترین عامل بقاء و حیات سازمان است. از نظر«دراکر» رشد اقتصادی مرهون توانمند کردن کارکنان فرهیخته است. آموزش افراد در زمینه شغل و حرفه ای که در آن فعالیت می نمایند از روزگاران کهن مورد نظر همه انسان ها بوده است. سرپرستان معتقدند که دوره های آموزشی ضمن خدمت می تواند قابلیت های دانشی، مهارتی و نگرش مناسبی را در کارکنان پرورش دهند. در شرایط متلاطم و پویای عصر حاضر، مهم ترین عامل در سازگاری، بقاء و توسعه سازمانها، سرمایه دانشی یا دانش و مهارت های کارکنان آنهاست. از این رو، سازمان های سرآمد تلاش می کنند با ارائه آموزش های سیستماتیک، سرمایه انسانی خود را تقویت و حفظ کنند. اثربخشی در آموزش منابع انسانی سازمان، مستلزم وجود کیفیت در این آموزش هاست. به عبارت دیگر، آموزش منابع انسانی در صورتی می تواند اهداف خود را تحقق بخشد و هنگامی می تواند، منافع مورد انتظار را حاصل کند که به موضوع کیفیت، به عنوان یک امر اساسی و محوری، توجه نماید. (رفیقی، رضایی، ۱۳۹۵)

الگوهای نوین، ضمن خدمت، معلمان، اموزش