پری سیما خانی - دانشگاه پیام نور فسا

پژوهش حاضر با هدف تاثیر استفاده از محتوای الکترونیکی در عمق یادگیری دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پایه سوم ابتدایی تشکیل می دهند که تعداد آنها ۲۲۳ نفر می باشد. تعداد ۱۳۸ نفر با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید که به دو گروه ۶۹ نفره تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، دو پرسشنامه محقق ساخته عمق یادگیری با ۳۵ گویه و پرسشنامه محتوای الکترونیکی با ۱۲ گویه بود. روایی صوری پرسشنامه ها با استفاده از نظرات استاد راهنما و تعدادی از اعضای جامعه آماری تایید شد. ضریب پایایی هر دو پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه عمق یادگیری (۰/۷۹) و برای پرسشنامه محتوای الکترونیکی (۰/۸۵) برآورد شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که بین عمق یادگیری و ابعاد آن با محتوای الکترونیکی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین دانش آموزانی که در معرض محتوای الکترونیکی قرار می گیرند نسبت به دانش آموزان دیگر از نظر یادگیری، یادداری، انگیزش پیشرفت و مهارت اجتماعی در سطح بالاتری می باشند.

یادگیری، یادداری، انگیزه، مهارت اجتماعی و محتوای الکترونیکی