مطالعه آزمایشگاهی بهبود عملکرد سیال حفاری پایه آبی با کمک نانولوله های کربنی چنددیواره

طی سال های اخیر استفاده از سیال حفاری پایه آبی در عملیات حفاری به دلیل ویژگی های سازگار با زیست محیط افزایش چشمگیری داشته است . از طرفی عملکرد سیال حفاری پایه آب در مقایسه با سیال حفاری پایه نفتی کمتر است . بنابراین استفاده از برخی افزایه ها مانند پلیمر و نانوذارت برای بهبود ویژگی های سیال حفاری پایه آبی استفاده می گردد. ویژگی های رئولوژیکی سیال حفاری تاثیر زیادی بر روی عملکرد آن در عملیات حفاری چاه ها دارد.هدف از این تحقیق بررسی آزمایشگاهی عملکرد نانولوله های کربنی بر روی ویژگی های رئولوژی سیال حفاری پایه آبی می باشد. برای این منظور نانولوله های کربنی چنددیواره با غلظت های مختلف از ۰۵,۰ تا ۲,۰ درصد وزنی استفاده شده است . آزمایشات اندازه گیری ویژگی های رئولوژی شامل ویسکوزیته پلاستیک ، نقطه تسلیم و استحکام ژله ای سیال حفاری پایه آبی ساخته شده انجام شده است . بر اساس نتایج بدست آمده افزودن ۲,۰ درصد وزنی نانولوله های کربنی چنددیواره ای به سیال حفاری پایه آبی موجب افزایش ویسکوزیته پلاستیک تا ۳۴ درصد و نقطه تسلیم تا ۳۶ درصد شده است . همچنین تغییرات استحکام ژلی با زمان روند افزایشی مناسبی دارد و اختلاف بین استحکام ژلی مدت زمان ۱۰ ثانیه و حالت ۱۰ دقیقه بسیار کم است که این شرایط برای یک سیال حفاری مناسب می باشد.

Keywords:

سیال حفاری پایه آبی , نانولوله کربنی , خواص رئولوژی , ویسکوزیته پلاستیک , نقطه تسلیم