مهدی یاراحمدی - دکتری تاریخ اسلام و مدرس گروه الهیات و معارف دانشگاه پیام نور، ایرا ن
عادل حیصمی - کارمند آموزش و پرورش ناحیه ۴ اهواز، ایرا ن
صادق کریمی - دکتری تاریخ ایران اسلامی، مدرس گروه تاریخ دانشگاه پیام نور، ایرا ن

پس از ورود اسلام به ایران ، برخورد های اجتماعی و سیاسی بین برخی از گروه های تندرو طرفین اجتناب ناپذیر بود . وجود سطح متفاوت فرهنگ ، پیشینه ، حتی علائق متفاوت فرهنگی و اجتماعی دلایلی کافی را به دست برخی از گروه های اجتماعی و سیاسی می داد ، تا بر علیه گروه مخالف دست به اقداماتی بزند . از سوی دیگر گروه های مخالف نیز پس از مدتی صبر و مدارا دست به مقابله زدند .در هر دو سوی مبارزه طرفین تلاش می کردند ، تا برتری های فرهنگی و اجتماعی خود را به رخ حریف بکشند . در این ادعاها که بین طرفین صورت می گرفت ، ادعای برتری شعر و زبان عربی بر شعر و زبان پارسی جایگاه نمادین و کاریزماتیک داشت .ایرانیان برای مقابله با چنین ادعاهایی به مبارزه استثنایی در قالب نهضت شعر شعوبی دست زدند . در این دوره شاعران ایرانی به سرودن اشعاری در عربی دست زدند ، که در برخی موارد در جایگاه برترین نمونه شعر عربی جای گرفتند . در میان این سرداران شعر عرب گوی ایرانی اسماعیل بن یسار نسایی ، بشار بن برد طخاری و بالاخره ابونواس اهوازی بزرگترین غزل سرای شعر عربی در اوج نهضت شعوبی قرار دارند . این مقاله به بررسی چگونگی تشکیل نهضت شعوبی و مختصری از زندگی این سه شاعر بزرگ می پردازد .

شعوبیه ، امویان ، بشار بن برد ، اسماعیل بن یسار ، ابونواس اهوازی