بررسی سرمایه های اقتصادی و اجتماعی موجود در بازار افغانستان و ایران از منظر مفاهیم سرمایه و بازار پی یربوردیو

با وجود پراکندگی حاکم بر اندیشه و آرای بوردیو، می توان استنباط که جامعه شناسی بوردیو بر پایه یک فکر اساسی قرار گرفته است: واقعیت های اجتماعی نه بر افراد و نه بر گروه ها، بلکه بر روابط بین این عناصر قرار دارد. بوردیو در این مسیر مفاهیمی کلیدی را خلق می کند و سپس درصدد تطابق آن ها با واقعیات بر می آید.کلیدی ترین این مفاهیم عادت واره و میدان است که ارتباط متقابل با یکدیگر دارند. وی علاوه بر استخدام مفاهیم فوق از دو مفهوم سرمایه و بازار نیز بهره برده است. در تقریر بوردیو، نوع و میزان سرمایه افراد، جایگاه آن ها را در بازار تعیین می کند. بوردیو سرمایه را فراتر سطح مارکسیستی آن و همچنین بازار را نیز فراتر از متعارف که در آن کالاهای اقتصادی و تجاری مبادله می شود در نظر می گیرد و از انواع بازار و سرمایه سخن گفته است. پژوهش حاضر یک گام فراتر نهاده و این دو مفهوم را از سطح فردی و اجتماعی به سطح دولت ها و ملت ها ارتقا داده و امکانات آن را در تحلیل تعاملات سیاسی میان دو دولت و ملت افغانستان و ایران ارزیابی نموده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که قدرت گیری مجدد طالبان، چشم انداز روابط افغانستان و ایران را در ابعاد مختلف تا حدودی مبهم و پیچیده کرده است. فرضیه پژوهش آن بوده است که تا زمانی که دولت ملی در افغانستان شکل نگیرد، نمی توان انتظار داشت که این کشور بتواند با وجود سرمایه های اقتصادی و اجتماعی فراوان، در عرصه ی بیرونی در راستای همگرایی با همسایگانی چون ایران حرکت کند.

Keywords:

سرمایه اقتصادی , سرمایه اجتماعی , پی یربوردیو , افغانستان , ایران