حذف داروی دوکسوروبیسین از محلولهای آبی با استفاده از کامپوزیت مغناطیسی گرافن اکسید- پلی اتیلن گلیکول

دفع نامناسب پساب های دارویی، فاضلاب بیمارستانی، زباله ها و داروهای خانگی از منابع آلایندههای نوظهور دارویی هستند. پساب دوکسوروبیسین تصفیه نشده (DOX) که در محیط رها میشود تاثیر مضری بر سلامت انسان دارد. در این مقاله، اکسید گرافن مغناطیسی با پلی اتیلن گلیکول (PEG) اصلاح شد تا به عنوان یک جاذب نسل جدید برای حذف DOX استفاده شود. برای انجام این کار، تاثیر عوامل مختلف مانند مقدارجاذب، زمان جذب، pH محلول و غلظت اولیه DOX بر میزان حذف دارو به روش تاگوچی بررسی شد. نتایج نشان داد که در حالت بهینه (غلظت اولیه ۳۰ppm، مقدارجاذب ۸ میلی گرم، زمان تماس ۱۵ دقیقه و ( pH= ۶ درصد حذف دوکسوروبیسین، ۶۵ درصد به دست آمد. نتایج بررسی ایزوترم نشان میدهد که فرآیند جذب داروی دوکسوروبیسین به وسیله این جاذب مطلوب، فیزیکی و چند لایه ( مدل فروندلیچ) است. نتایج بررسی سنتیک نشان داد که جذب داروی دوکسوروبیسین با استفاده از کامپوزیت GO-Fe۳O۴@PEG از مدل سینتیکی شبه درجه اول پیروی می کند. بررسی مطالعات ترمودینامیکی نشان میدهد که فرآیند جذب داروی دوکسوروبیسین با استفاده از این جاذب گرماگیر و به صورت خودبه خودی است.

Keywords:

دوکسوروبیسین , پلی اتیلن گلیکول , جذب سطحی