حمیدرضا آزمون - دانشجوی دکتری تربیت بدنی و علوم ورزشی، مدیر نوسازی و تحول اداری شهرداری رشت

هدف از تحقیق حاضر بررسی عوامل بازدارنده و اثرگذار بر مشارکت در ورزش همگانی بود. روش اجرا: جامعه آماری پژوهش حاضر را شهروندان بالای ۱۶ سال شهر رشت تشکیل میدادند که از بین آنها ۳۸۷ نفر ( ۱۸۷ مرد، ۲۰۰ زن) به صورت تصادفی انتخاب شدند. به منظور بررسی عوامل بازدارنده و تاثیرگذار، افراد به سه گروه سنی (جوانان، میانسالان و بزرگسالان) تقسیم شدند. به منظور آگاهی از ویژگی های آزمودنی ها و عوامل بازدارنده و تاثیرگذار از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. نتایج: یافته های تحقیق نشان می دهد که تعامل اجتماعی و پس از آن کسب لذت و نشاط مهمترین انگیزه های افراد برای شرکت در ورزش همگانی محسوب می شوند و زنان با انگیزه بیشتری از مردان در این فعالیت ها شرکت می کنند. براساس تجزیه و تحلیل آماری تفاوت معناداری در انگیزه تعامل اجتماعی، انگیزه لذت و نشاط و انگیزه محیط و امکانات بین زنان و مردان در سطح ۰۵ / ۰ ≤ P دیده شد و تفاوت معناداری در انگیزه پیشگیری و درمان و انگیزه سلامتی و آمادگی جسمانی مشاهده نگردید. در زنان مهمترین انگیزه کسب لذت و نشاط و پس از آن سلامتی و آمادگی جسمانی و در مردان مهمترین انگیزه پیشگیری و درمان و پس از آن کسب لذت و نشاط قرار داشت. نتایج تحقیق نشان داد که مهمترین مانع از دیدگاه زنان و مردان در حضور افراد برای شرکت در ورزش همگانی عوامل فرهنگی و اجتماعی است و پس از آن عوامل فردی قرار دارد.

ورزش همگانی/ تعامل اجتماعی/ آمادگی جسمانی/ رشت