طراحی و اعتباریابی مدل ارتقای ظرفیت خط مشی گذاری آموزش های مهارتی کشور

هدف پژوهش حاضر طراحی و اعتباریابی مدل ارتقای ظرفیت خط مشی گذاری آموزش های مهارتی کشور میباشد. محقق با پارادایم پراگماتیسم و استراتژی داده بنیاد و معادلات ساختاری دررویکردی آمیخته اقدام به حل مسئله نموده است. نمونه­های پژوهش در قسمت خبرگان بصورت غیرتصادفی هدفمند با بهره گیری از تحلیل محتوای پنهان ، به تعداد ۱۵ نفر و در بخش آزمایش مدل توسط نرم افزار GPOWER ۳.۱ با دقت  ۹۵% ، قدرت تعمیم پذیری ۹۰% وبا رعایت چارچوب نمونه گیری، تعداد ۲۱۵ نفر محاسبه گردید.برای گردآوری داده ها از ابزارهای مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه احصا شده از کدهای برخاسته از مصاحبه ها  در نرم افزار MaxQda۲۰۲۰ استفاده شد. پیش پردازش داده ها با نرم افزارSPSS۲۶ و برای تجزیه و تحلیل مدل SmartPLS۳ استفاده شد. با شناسایی مولفه های ارتقاء ظرفیت خط مشی گذاری حوزه پژوهش و عوامل موثر بر آن و اجرای آزمون های PLS ؛ در نهایت شاخص برازش مدل  SRMR=۰.۰۶۳  نشان از برازش مطلوب مدل نهایی پژوهش داشته و مقدار ۰.۶۹=R۲حاکی از قوی بودن پیش بینی تاثیر مذکور می باشد. نمودار تحلیل اهمیت-عملکرد (IPMA)  نشان داد شاخص های تلاش برای افزایش مخاطب ؛ اتخاذ تدابیر اعتماد دهنده و محدودیت های بودجه ای نیاز به توجه ویژه سیاستگذاران آموزش های مهارتی داشته، هم چنین ایجاد کانون های تفکر، توجه به سرمایه های انسانی درون سیستمی، مشخص نمودن متولی ثابت برای موضوع فرهنگ سازمانی ،تقویت جایگاه خط مشی گذاری و ارائه آموزش های لازم آن، بازنگری قوانین برای جلوگیری از اتلاف منابع ، بایست در دستور کار قرار گیرد.

Keywords:

Skill training , Policy Capacity , Grounded Theory , SEM , Importance-Performance , آموزش های مهارتی , ظرفیت خط مشی گذاری , داده بنیاد , معادلات ساختاری , اهمیت-عملکرد