سپیده تیمورپور - دانش آموخته Post DBA موسسه آموزش عالی ترجمان علوم

این مقاله به بررسی این موضوع می پردازد که مربیان ورزشی حرفه ای چگونه زندگی حرفه ای و خانوادگی خود را مدیریت می کنند. برای بررسی این موضوع، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۴۱ مربی فرانسوی (۸ زن، ۳۳ مرد) که درگیر آماده سازی تیم های فرانسوی برای بازی های المپیک ریو (۲۰۱۶)، پیونگ چانگ (۲۰۱۸) و/یا توکیو (۲۰۲۰) بوده اند، انجام شد. نتایج نشان می دهد که همه مربیان مورد مطالعه یک رابطه پرشور و افراطی با شغل خود دارند. برای برخی از مربیان، این تعهد بر زندگی خانوادگی آنها تاثیر می گذارد. سه گروه از مربیان مشخص شدند: (۱) اکثریت مربیانی هستند که قادر به حفظ زندگی خانوادگی خود نیستند، (۲) مربیانی که از حرفه خود فاصله می گیرند و زندگی خانوادگی خود را حفظ می کنند. (iii) مربیانی که زندگی خانوادگی خود را حفظ کرده اند یا نکرده اند و خود را به عنوان بازیگرانی معرفی می کنند که مایلند برای حفظ زندگی خانوادگی مربیانی که تحت نظارت آنها هستند، هر کاری انجام دهند. بنابراین، این نتایج،، مشکلات برخی از مربیان را از نظر ترکیب زندگی حرفه ای و خانوادگی برجسته می کند. برای سایر مربیان، زندگی خانوادگی یک سپر محافظتی برای فعالیت در یک حرفه پرشور است. این داده ها می تواند اطلاعات مفیدی را برای سازمان های ورزشی مرتبط با مربیان فراهم کند.

ورزش حرفه ای, بازی های المپیک, حرفه ای گری, استرس, تعادل کار و زندگی