الگوی برندسازی شخصی مبتنی بر شایستگی های فردی و اشتغال فارغ التحصیلان

هدف این پژوهش شناخت چگونگی برندسازی شخصی در چارچوب شایستگی های فردی و کیفیت اشتغال متناسب با ره گیری مسیر پیشرفت شغلی است؛ در تحقیقات پیشین، تعامل ابعاد و شاخص های برند شدن شخصی بر اساس ابعاد شایستگی های فردی و کیفیت اشتغال در مسیر ترقی حرفه ای مدنظر قرار نگرفته است، لذا این پژوهش در صدد رفع این شکاف است. از این رو، با اتخاذ روش کیفی و اکتشافی تلاش کرده شکاف مذکور را با تعاملات مرتبط رفع کند. لذا سوالات تحقیق با تمرکز بر محورهای برند و برندسازی شخصی، ابعاد اثرگذار در برندسازی شخصی، شایستگی فردی و ابعاد آن، تاثیر شایستگی های فردی بر برند شدن افراد، ابعاد موردسنجش کیفیت اشتغال و در نهایت عوامل کسب موفقیت در جایگاه های شغلی، به هدایت و تعیین مسیر تحقیق پرداخته است. گردآوری داده های این تحقیق با رویکرد داده بنیاد و از طریق مصاحبه با خبرگان برند شاغل در صنعت و دانشگاه در حوزه مدیریت با مرتبه دکتری در سطح ملی با حجم نمونه ۲۰ نفری جمع آوری شده است. داده های تحقیق پس از اتمام مصاحبه عمیق با گروه های کانونی، در نرم افزار مکس کیودا کدگذاری شد. پس از تحلیل نرم افزاری داده ها در چارچوب رویکرد داده بنیاد، نتایج پژوهش نشان می دهد که شایستگی های فردی با ابعاد ویژگی های شخصیتی و تطبیق با شرایط و همچنین کیفیت اشتغال با ابعاد ویژگی های شغل، خانواده، جامعه، پاداش و درآمد، بر برندسازی شخصی با ابعاد ویژگی های فرهنگی، نوع زندگی و مهارت، تاثیر بارز داشته و افراد با تمرکز بر توسعه شایستگی های فردی و تلاش گری در صداقت شغلی، برند خود را در مسیر ترقی حرفه ای با هدف افزایش اعتبار در جامعه کاری، افزایش شهرت، افزایش درآمد و شان و منزلت اجتماعی، ارتقا می بخشند.

Keywords:

برند , برندسازی شخصی , شایستگی های فردی , کیفیت اشتغال