سمیرا علیرضایی - عضو هیات علمی، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
نرگس پورسینا - عضو هیات علمی، گروه فارماسیوتیکس، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
سیده ندا موسوی - عضو هیات علمی، گروه تغذیه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران

مقدمه: با توجه به اهمیت و جایگاه آموزش مجازی در آموزش عالی،  پژوهش حاضر با هدف طراحی، اجرا و ارزشیابی دوره های آموزش ترکیبی در دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام شد. روش کار: این پژوهش نیمه تجربی است و به روش مداخله ای انجام گرفت. طی فراخوانی اساتیدی که تمایل به برگزاری دوره های ترکیبی داشته تعیین شده و جلسات مربوط به واحد درسی بر اساس نظر استاد، به دو گروه ترکیبی و سنتی دسته بندی شد. جلسات مجازی به تعداد ۴ جلسه برای هر درس تشکیل شده و به ازای هر دوجلسه مجازی، یک جلسه حضوری برگزار شد. جلسات آموزشی به روش سنتی ۶ جلسه بود. میزان دانش فراگیران از طریق آزمون محقق ساخته در جلسات ترکیبی در مقایسه با جلسات سنتی مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین میزان نگرش دانشجویان نسبت به جلسات ترکیبی در مقایسه با جلسات سنتی نیز از طریق پرسشنامه استاندارد رضایت کاربران بررسی شد. نتایج: نتایج نشان داد که بیش از ۹۰% دانشجویان از ارائه دروس به صورت ترکیبی رضایت داشته و اذعان نمودند که این روش آموزشی میزان ماندگاری مطالب را افزایش می دهد. میانگین سطح دانش و نگرش دانشجویان در دوره های ترکیبی در مقایسه با دوره های سنتی به طور معنی داری افزایش یافت  (۰۱/۰p< ). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش ترکیبی تعاملی روشی موثر به منظور افزایش دانش و نگرش در دانشجویان می باشد.

آموزش ترکیبی, دانش, نگرش, دانشجویان