رضوان رجب زاده - دانشجوی دکترای تخصصی اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
رضا گنجی - عضو هیات علمی ، گروه ارتوپدی ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
نگین جباری - عضو هیات علمی گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گرگان، ایران
حسن سعادتی - دانشجوی دکترای تخصصی اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
سید محمد علوی نیا - عضو هیات علمی ، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
محمد رضا جلیلوند - عضو هیات علمی ، گروه بهداشت عمومی و تغذیه، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
سید محمد اسماعیل حسینی - کارشناس آموزش مداوم، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی بجنورد، ایران.
فاطمه ولیان پور - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
سید حمید حسینی - عضو هیات علمی ، گروه آموزش بهداشت و ارتقاءسلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی ،بجنورد، ایران.

شناسایی نیازهای آموزشی جامعه پزشکی و جلب مشارکت آنان باعث افزایش کارایی و ارتقای سطح کیفی دانش پزشکی در جامعه خواهد شد. لذا این مطالعه جهت تعیین نیازهای آموزشی پزشکان عمومی شاغل در دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال ۱۳۹۴ انجام گرفت. این پژوهش یک مطالعه توصیفی –تحلیلی بود که ۱۵۶ پزشک عمومی از بین ۱۷۵ پزشک عمومی شاغل در دانشگاه به روش سرشماری وکاملا داوطلبانه مورد بررسی قرار گرفتند. پس از جمع آوری داده ها به وسیله پرسشنامه که روایی و پایایی آن نیز سنجیده شده بود، داده ها با استفاده از نرم افزار ۱۶ SPSS و شاخص های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار تحلیلی (آزمون تی، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی) تجزیه و تحلیل شد. در این مطالعه ۱/۵۵ درصد افراد زن بودند. میانگین سنی افراد ۰۴/۱۱±۷۹/۳۵ و میانگین سابقه کار ۴۷/۶± ۷۵/۷ بود. اولویت بندی نیازهای آموزشی پزشکان عمومی نشان داد که حیطه مدیریت شبکه با ۲۸/۳ امتیاز اولویت اول، حیطه آموزش و ارتقای سلامت با ۰۱/۳ امتیاز اولویت دوم، حیطه بیماری های واگیر با ۵۵/۳ امتیاز اولویت سوم و حیطه های درمان، بیماری های غیر واگیر، سلامت جمعیت، خانواده و مدارس، بهبود تغذیه، حیطه بهداشت حرفه ای، بهداشت محیط، سلامت دهان و دندان و سلامت روانی، اجتماعی در اولویت های چهارم تا هشتم قرار گرفتند. پزشکان در حیطه بیماری های غیر واگیر نیاز بیشتر و در حیطه بهداشت دهان و دندان نیاز کمتری جهت آموزش احساس نمودند که می توان با ارائه این نتایج به مسوولان مربوطه خصوصا واحد آموزش مداوم دانشگاه، برنامه ریزی لازم جهت آموزش مناسب پزشکان بر اساس وظایف شغلی صورت گیرد.

آموزش, نیازسنجی, پزشک عمومی