محمد تقی غلامی
هائیده صابری
حمزه گنجی
حسن پاشا شریفی

این مطالعه با مقایسه عملکرد دانش آموزان در کلاس های با امکانات فناوری و فاقد فناوری به این سوال پاسخ می دهد که آیا پیشرفت تحصیلی، عملکرد تحصیلی، انگیزش پیشرفت و نگرش به فناوری دانش آموزان در این دو وضعیت آموزشی (دارا و فاقد فناوری)، تفاوت دارد یا خیر؟ و آیا کلاس های دارای فناوری، می تواند متغیرهای پیشرفت تحصیلی، عملکرد تحصیلی، انگیزش پیشرفت و نگرش به فناوری دانش آموزان را پیش بینی کند؟ این مطالعه به روش توصیفی پیمایشی انجام شد. جامعه آماری همه دانش آموزان دوره متوسطه شهر قم و نمونه آماری ۶۰۰ نفر به صورت تصادفی هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری نمره معدل برای پیشرفت تحصیلی، نمره درس فناوری برای نگرش به فناوری، پرسش نامه نگرش به تحصیل مک کوچ و سیگل و انگیزش پیشرفت هرمنس که دارای روایی و پایایی مطلوب هستند بود. میانگین نگرش به فناوری، پیشرفت تحصیلی، انگیزش پیشرفت و نگرش به تحصیل در کلاس های دارای فناوری، بالاتر از کلاس های با وضعیت آموزشی بدون فناوری است. کلاس های دارای فناوری، در تقویت نگرش به فناوری، پیشرفت تحصیلی، انگیزش پیشرفت و نگرش به تحصیل؛ تاثیر معناداری داشته اند. کلاس های دارای فناوری، در تبیین نگرش به فناوری (۱۱.۵ درصد)، در تبیین پیشرفت تحصیلی (۱۶ درصد)، در تبیین انگیزش پیشرفت (۱۶.۶ درصد) و در تبیین نگرش به تحصیل (۵.۴ درصد)؛ تاثیر معنادار داشته اند.

نگرش به فناوری, پیشرفت تحصیلی, انگیزش پیشرفت, نگرش به تحصیل, کلاس های دارای فناوری