علی محمودی عالمی - استادیار گروه هنر، موسسه آموزش عالی مارلیک نوشهر
عظیمه تیمورنژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی پارچه و لباس، موسسه آموزش عالی مارلیک نوشهر

در هرکجای این کشور پهناور در هر منطقه یا هر ناحیه مردم از پوشش و لباس خاصی بهره میبرند که بر این اساس کردستاننیز از این قاعده مستثنا نیست. مردم کردستان اعم از زن و مرد دارای پوشش های غنی با قدمت های طولانی هستند که تماماین نوع پوشش فلسفه ای خاصی در آن نهفته است و شاید به جرئت میتوان گفت مردم کردستان از لحاظ پوشش سرآمدمناطق دیگر ایران هستند چون وقتی به اطراف مین گریم هر شهرستانی از نوع لباس کردی خاصی استفاده میکنند و به نوشتهسیاحان در سفرنامه هایشان در سطح فرهنگ مردم دنیا کم نظیر است. به طوریکه این لباس در چندین جشنواره مختلفبین المللی مقام اول را از لحاظ پوشش و زیبایی و تنوع کسب کرده است . اگر بخواهیم هنرها را علاوه بر شاخص های ساختاریو زیباشناسی، از نظر مولفه های فرهنگی- اجتماعی و زمینه های تولید مواد و مصالح و تناسب با محیط و جغرافیا طبقه بندی نماییم، پوشاک همانند معماری در گروه هنر های کاربردی قرار خواهد گرفت که به اعتبار ویژگی های مفهومی و محتوایی، میتواند روایتگر فرهنگ و سلیقه ها و رفتارهای هنری- اقتصادی جامعه باشد. به این اعتبار در طول تاریخ، انواع پوشاک توانسته است به عنوان یک عامل زیرساختی فرهنگی- اقتصادی در فضای مدیریتی- حکومتی جامعه تاثیر داشته باشد. که با ظهور شیوه ها و ابزارهای نوین تولید و توزیع پارچه و پوشاک، رفته رفته بعد اقتصادی- صنعتی بر بعد هنری- فرهنگی غلبه پیدا کرده است و جامه های سنتی در این کشاکش هنر و صنعت، رفتارهای متفاوتی داشته اند، از یک سو ، جنبه های هنریپوشاک به عنوان یک میراث فرهنگی، روایتگر فرهنگ و هنر سنتی است و از دیگر سو، مقوله گستردگی و طیف وسیع تولیدپوشاک از منظر اقتصادی و صنعتی است. یکی از سرمایه های ممتاز هنری - فرهنگی جامعه ایرانی، همین پوشاک محلیسنتی است.

پوشاک، زنان کرد، ایران