فرهاد طهماسبی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

تقابل و تعامل با دیگری در  فردوسی از منظر نشانهشناسی فرهنگی (از گیومرت تا فریدون)   فرهاد طهماسبی*  دانش­یار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانش­گاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران. تاریخ دریافت: ۲/۱۱/۱۳۹۷ تاریخ پذیرش: ۳۰/۴/۱۳۹۸   چکیده این مقاله موضوع تقابل و تعامل فرهنگی را از منظر نشانهشناسی فرهنگی، در بخش اساطیری، مورد بررسی قرار میدهد. در ابتدا مفاهیمی هم‎چون «خود و دیگری»، «طرد و جذب»، «آرامش و آشوب» و «سپهر فرهنگی» که از مفاهیم بنیادین نشانهشناسی فرهنگی به شمار میآیند، به کوتاهی توضیح داده میشود. سپس با تکیه بر متن، مصادیق این مفاهیم، تحلیل و تشریح میگردد. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی و برمبنای نظریههای نشانهشناسی فرهنگی است و نتایج نشان میدهد که بنابر متن  فردوسی، فرهنگ ایرانی بنابه دلایل گوناگون، فرهنگی پذیرا بوده و در شرایط مختلف با دیگران نه فقط تقابل بل­که تعامل هم داشته و از قدرت جذب و ترکیب قابل توجهی برخوردار بوده است، اما همواره به ثبات و تکرار چرخهوار بر مبنای «سپهر فرهنگی» نهادینهشده در آن، روی خوش نشان داده و از تغییر بنیادین روی گردان بوده است. کلیدواژه ها: خود و دیگری، تعامل و تقابل، مرکز و حاشیه، جذب و طرد، شاهنامه فردوسی.   * . farhad.tahmasbi@yahoo.com

کلیدواژه ها: خود و دیگری, تعامل و تقابل, مرکز و حاشیه, جذب و طرد, شاهنامه فردوسی