اسطوره آماتراسو، پیشروی اندیشه ایرانی و هندوایرانی در فرهنگ ژاپنی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 197

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPNFA-15-2_015

تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1401

Abstract:

اسطوره آماتراسو، پیش روی اندیشه ایرانی و هندوایرانی در فرهنگ ژاپنی   ابراهیم واشقانی فراهانی* دانش­یار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانش­گاه پیام نور، تهران، ایران. تاریخ دریافت: ۲۳/۹/۱۳۹۶ تاریخ پذیرش: ۲۵/۳/۱۳۹۸ چکیده روشنایی بی هیچ گفت وگویی، مهم ترین ایزد در اساطیر هندواروپاییان است و چرخه بستن و گشودن روشنایی و تاریکی، مهم ترین مضمون در اساطیر این مردمان است. مردمان هندوایرانی نیز به سان دیگر هندواروپاییان، سرگذشت روشنایی را بنیاد اساطیر خویش نهادند. آفرینش، باروری، آب فزایی، پیروزی و دیگر اجزای هستی در باورهای آنان، اجراهای دیگرگون اسطوره روشنایی است. ایزد روشنایی در اساطیر ژاپنی نیز جای­گاهی بنیادین دارد. آماتراسو، ایزدبانوی روشنایی در ژاپن، به سان ایزدان روشنایی آریایی، ایزد باروری و مایه خرمی کشت زارهاست و خاندان پادشاهی از نژاد اویند. داستان زندگانی او نیز توسعه یافته چرخه بستن و گشودن روشنایی و تاریکی است و مشترکات سرگذشت او با اسطوره ایزدان روشنایی هندوایرانی، بیش از آن است که اتفاقی انگاشته شود. پیش از این، جوانبی از ورود و تاثیر اساطیر آریایی به فرهنگ ژاپن، کاویده و معرفی شده است و در این مقاله نیز با روش توصیفی تحلیلی، مشترکات اساطیر ایرانی و هندوایرانی با اساطیر ژاپنی در حوزه ایزدان روشنایی بازنموده می شود. نتایج این بررسی، گویای آن است که با توجه به پیشینه تاثیر فرهنگ ایرانی بر فرهنگ ژاپنی، اسطوره آماتراسو در باورهای ژاپنی، ریشه هندوایرانی دارد. نیز قرن ها پس از ورود این اسطوره به فرهنگ ژاپن، هم­زمان با موج تازه ورود عناصر ایرانی به ژاپن در نیمه قرن هفتم میلادی، امپراتوران ژاپن با الگوگیری از نظریه تبار ایزدی شاهان ایرانی، اسطوره آماتراسو را برای تبیین تبار ایزدی خویش به کار گرفتند.    * . vasheghani۱۳۵۳@gmail.com

Keywords:

کلیدواژه ­ها: اساطیر هندوایرانی , ژاپن , میترا , آماتراسو , جم

Authors

ابراهیم واشقانی فراهانی

عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • فهرست منابع. ...
  • الیاده، میرچا. (۱۳۶۲). چشم اندازهای اسطوره، ترجمه جلال ستاری، تهران: ...
  • اوستا (کهن­ ترین سرودها و متن­های ایرانی). (۱۳۷۹). گزارش و ...
  • ایموتو، ائه ایچی. (۱۳۸۸). آسوکا و پارس: پیش روی فرهنگ ...
  • بلعمی، ابوعلی محمد. (۱۳۵۳). تاریخ بلعمی، تصحیح محمدتقی بهار، ...
  • بیرونی، ابوریحان. (۱۳۸۹). آثارالباقیه، ترجمه اکبر داناسرشت، تهران: امیرکبیر ...
  • پیگوت، ژولیت. (۱۳۷۳). اساطیر ژاپن، ترجمه محمدحسین باجلان فرخی، تهران: ...
  • تبریزی، محمد بن خلف. (۱۳۱۷). برهان قاطع، تهران: شرکت طبع ...
  • حمزه اصفهانی، ابوعبدالله حمزه بن حسن. (۱۳۴۶). تاریخ پیام­بران و ...
  • دمزیل، ژرژ. (۱۳۵۴). «ایدئولوژی تقسیم سه گانه هندواروپایی ها»، ترجمه ...
  • رجب زاده، هاشم. (۱۳۶۶). «نوشته پهلوی تازه یاب در توکیو»، ...
  • رجب زاده، هاشم. (۱۳۶۶). «نوشته پهلوی در گنجینه هوریوجی ژاپون»، ...
  • روایت پهلوی. (۱۳۶۷). ترجمه مهشید میرفخرایی، تهران: موسسه مطالعات ...
  • ریگ ودا (گزیده سروده های ریگ ودا)، (۱۳۴۸)، ترجمه جلال ...
  • سیاسی، علی اکبر. (۱۳۶۷). نظریه های شخصیت یا مکاتب روان ...
  • فردوسی، ابوالقاسم. (۱۳۶۶). شاهنامه(ج۱)، به کوشش جلال خالقی مطلق، نیویورک: ...
  • فرنبغ دادگی. (۱۳۸۰). بندهش، گزارش مهرداد بهار، تهران: توس ...
  • کارنوی، آلبرت جوزف. (۱۳۸۳). اساطیر ایرانی، ترجمه احمد طباطبایی، تهران: ...
  • کریستین سن، آرتور. (۱۳۶۳). نمونه های نخستین انسان و نخستین ...
  • کزازی، میرجلال الدین. (۱۳۷۹). نامه باستان (ویرایش و گزارش شاهنامه)، ...
  • کوجیکی. (۱۳۸۰). ترجمه احسان مقدس، تهران: نیروانا ...
  • گردیزی، ابوسعید عبدالحی. (۱۳۴۷). زین الاخبار، به تصحیح عبدالحی حبیبی، ...
  • لوی استراوس، کلود. (۱۳۸۰). اسطوره و تفکر مدرن، ترجمه فاضل ...
  • مسعودی، ابوالحسن علی بن حسین. (۱۳۴۴). مروج الذهب، ترجمه ابوالقاسم ...
  • مکمونی، زکریا بن محمد قزوینی. (۱۳۴۰). عجایب المخلوقات و غرایب ...
  • مینوی خرد. (۱۳۵۴). ترجمه احمد تفضلی، تهران: بنیاد فرهنگ ...
  • نقوی، نقیب. (۱۳۷۹). افسانه جم، ز دفتر نبشته­ گه باستان، ...
  • واشقانی فراهانی، ابراهیم. (۱۳۹۵). «تحلیل اسطوره کیومرث بر اساس نظریه ...
  • هرودوت. (۱۳۳۶- ۱۳۴۱). تاریخ هرودوت(شش جلد)، ترجمه هادی هدایتی، ...
  • یسنا (جزوی از نامه مینوی اوستا). (۲۵۳۶). گزارش ابراهیم پورداوود، ...
  • یشت ها. (۱۳۷۷). تفسیر و تالیف ابراهیم پورداوود، دو جلد، ...
  • یونگ، کارل گوستاو. (۱۳۸۳). روان شناسی ضمیر ناخودآگاه، ترجمه محمدعلی ...
  • یونگ، کارل گوستاو. (۱۳۷۹). روح و زندگی، ترجمه لطیف صدقیانی، ...
  • Denoon, Donald; Hudson, Mark. (۲۰۰۱). Multicultural Japan: palaeolithic to postmodern,Cambridge ...
  • Johanson, Lars. (۲۰۰۱). Discoveries on the Turkic Linguistic Map, Stockholm: ...
  • Macdonell, A. A. (۱۹۶۳). The Vedic mythology, Benares: Indilogical Book ...
  • Roberts, Jeremy. (۲۰۱۰). Japanese Mythology A to Z, New York: ...
  • Saeki, Arikiyo. (۱۹۸۸). Sangokushiki Wajinden, Chōsen Seishi Nihonden, Tōkyō: Iwanami ...
  • نمایش کامل مراجع