رجب توحیدیان - عضو هیات علمی دانش گاه آزاد اسلامی واحد سلماس و دانش جوی دکتری ادبیات واحد همدان، ایران.
عزیزه خان چوبانی اهرنجانی -  عضو هیات علمی دانش گاه آزاد اسلامی واحد سلماس و دانش جوی دکتری رشته زبان و ادبیات (انگلیسی، فارسی و ترکی) دانش گاه علوم آکادمیه باکو، آذربایجان.

از جمله مضامین و موضوعاتی که از دیرباز در ادبیات گسترده و پربار تعلیمی عرفانی توجه کافی و وافی بدان ابراز گردیده است، مضمون خاموشی و سخن به مقتضای حال گفتن است. اهمیت و جای گاه خاموشی در پهنه ادب فارسی از گذشته تا حال، به اندازه ای بوده است که زندگی و مرگ افراد بشر را تعیین کرده، سعادت و شقاوت ابدی را در پی داشته است. شاعر و ادیب پرآوازه سبک هندی (اصفهانی)، صائب تبریزی با تکیه بر افکار و اندیشه های عرفانی مولانا در باب خاموشی و انوع سه گانه آن (زبان خاموش و ضمیر گویا زبان و ضمیر خاموش ضمیر خاموش و زبان گویا) و با بهره گیری از عناصر خیال شعری از جمله تشبیه تمثیل (اسلوب معادله) و تلمیح در دیوان خود، که بحق اطلاق نام «خاموشی نامه» بر آن بجا و شایسته می نماید، توانسته است رسالت خود را به عنوان ادیب و معلمی که هم دم دارالامان خاموشی است، نسبت به مردم زمانه خویش و آیندگان، بخوبی و با استادی هر چه تمام تر ادا کرده باشد. نگارنده در این نوشتار به تفحص در این زمینه هم راه با ذکر شواهدی از شاعران دیگر پرداخته است.

سبک هندی صائب مولانا مصادیق و مضامین خاموشی تشبیه تمثیل تلمیح