جمهوری اسلامی ایران و حمکرانی جهانی

نگاهی گذرا به موقعیت بین المللی جمهوری اسلامی ایران در دوران پس از انقلاب اسلامی نشان می دهد که بخش مهمی از سیاست خارجی کشور، به تنظیم مناسبات با نهادهای بین المللی و مقابله با اقدامات تحمیلی و یا تبعیض آمیز آنان معطوف بوده است. در وضعیت کنونی نیز آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل مهم ترین صحنه های اقدامات و تلاش های دیپلماتیک ایران به شمار می آیند و تصمیمات سیاسی و تبعیض آمیز این نهادها در موقعیت بین المللی کشور ما از اهمیت برخوردار است. طبیعی است که در چنین فضایی تبیین روند تحول در مفهوم حکمرانی جهانی، نهادهای بین المللی و سناریوهای محتمل در مورد آن و نیز تشریح تاثیرات احتمالی تحقق حکمرانی جهانی غربی بر موقعیت بین المللی جمهوری اسلامی ایران از اهمیت و ضرورت ویژه ای برخوردار است. بنابراین در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی در پی پاسخ گویی به این سوال خواهیم بود که جمهوری اسلامی ایران وجهت گیری سیاستهای کلی آن در رابطه با مفهوم حکمرانی جهانی چگونه است. که در پاسخ به این سوال این فرضیه مطرح می گردد که مواضع و سیاستهای جمهوری اسلامی بر اساس ماهیت شالوده شکنانه و انقلابی خود در تقابل و تلاش برای جایگزینی نگاه مطلوب خود با و در مفهوم حکمرانی جهانی برآمده از جهانی شدن در عرصه بین المللی است.

Keywords:

انقلاب اسلامی , جهانی شدن , حکمرانی جهانی , نظام بین الملل