بهرهگیری از تکنیک GIS در بررسی کیفیت شیمیایی آبهای زیرزمینی شرق دزفول از لحاظ کشاورزی

فراوانی و تنوع منابع خاک و آب زیرزمینی درکشورمان و بخصوص تنوع اقلیمی باعث ایجاد پتانسیلهای فراوان کشاورزی شده است . موضوع صادرات غیرنفتی که به طور جدی در برنامه دولت قرار گرفته، باعث پررونقتر شدن بخش کشاورزی در کشورمان شده است . آب زیرزمینی یکی از مهمترین منابع تأمینکننده آب بخش کشاورزی میباشد . در منطقه دزفول هم از این آب برای آبیاری زمینهای کشاورزی بهره فراوانی برده میشود . فرسایش خشکسالی، زمین و بایرشدن آن، از مهمترین چالشهای جهان امروز است، که دارای ابعاد جغرافیایی بوده و زندگی بشر را تهدید میکنند و میتوانند خسارات جبران ناپذیری به محیط زیست وارد نمایند؛ سیستم اطلاعات جغرافیایی ) ) GIS ، یکی از بهترین و سریعترین سیستمها، برای برطرف کردن چنین چالشهایی است . با استفاده از این سیستم، به پهنهبندی کیفی آب زیرزمینی دشت سبیلی و بخشی از دشت دز شرقی از لحاظ کشاورزی مبادرت ورزیده شده است . این دشتها در بین رودخانههای دز و گلال کهنک در شمال خوزستان و در شرق شهرستان دزفول قرار دارد و در مجموع در این دو دشت 126 حلقه چاه کشاورزی وجود دارد . با استفاده از اطلاعات برخی از این چاهها ) 28 نمونه ) کیفیت آب زیرزمینی منطقه مورد بررسی قرار گرفت . در روش به کار گرفته شده به منظور پهنهبندی آب کشاورزی منطقه از طبقهبندی ویلکوکس (Wilcox,1955) کمک گرفته شده است . نتایجی که از این روش بدست آمده، شامل پیشنهاد مکانهای مناسب و نامناسب آب زیرزمینی از لحاظ کشاورزی در منطقه مورد نظر میباشد .

Keywords:

آب زیرزمینی , سیستم اطلاعات جغرافیایی ) ) GIS , دشت سبیلی , کشاورزی , کیفیت آب آبیاری , محیط زیست , هیدروشیمی