ارزیابی میزان اضطراب پدران، ۸ هفته اول پس از زایمان مادران

زمینه و هدف: حاملگی و گذر به مرحله والدینی، تغییرات روحی و اجتماعی عمده ای را در زنان و مردان ایجاد می کند. این مطالعه با هدف تعیین میزان اضطراب پدران در طی ۸ هفته اول پس از زایمان مادران انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی با روش تصادفی طبقه ای، میزان اضطراب ۴۰۳ نفر از پدران بررسی گردید. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مشتمل بر مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه خودگزارشی استاندارد اضطراب (STAI-S) با نقطه برش ۴۵ بود که پس از اخذ رضایت نامه کتبی توسط واحدهای پژوهش تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون مربع کای و مدل رگرسیون لجستیک در سطح اطمینان ۹۵% تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمرات اضطراب آشکار و پنهان پدران به ترتیب ۲۴/۹±۰۴/۳۴ و ۸/۹±۵۷/۳۴ بود. تقریبا ۱۴% پدران، اضطراب آشکار و ۱۵%، اضطراب پنهان داشتند. ارتباط اضطراب آشکار پدران فقط با میزان درآمد و اضطراب پنهان با سن، شغل و برخورداری از بیمه، از نظر آماری معنی دار بود. با افزایش سن، میزان اضطراب پدران کاهش نشان داد. شانس داشتن اضطراب پنهان در مردانی که تحصیلات پایینی داشتند و از بیمه برخوردار نبودند بیشتر بود. نتیجه گیری: با توجه به افزایش میزان اضطراب پدران پس از زایمان در مقایسه با جمعیت عمومی و ارتباط آن با متغیرهای فردی و اجتماعی، افزایش حمایت های اجتماعی، به خصوص در مردان جوان، ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

Anxiety , Postpartum period , Adaptation , Psychological , Fathers , Iran. , اضطراب , پس از زایمان , سازگاری روانی , پدران , ایران