CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تحلیل رفتارهای خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران دیابتی

عنوان مقاله: تحلیل رفتارهای خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران دیابتی
شناسه ملی مقاله: JR_MUQ-10-4_005
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:

بابک معینی - Social Determinants of Health Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan
پروانه تیموری - ۲Social Determinants of Health Research Center, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj
سعیده حاجی مقصودی - Faculty of Public Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan
مریم افشاری - Faculty of Public Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan
سیده ملیکا خارقانی مقدم - Faculty of Public Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan
فهیمه باقری - Faculty of Public Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan
خیرالله مرادی - Faculty of Public Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan
جواد زوار چهارطاق - Health Center of Tuyserkan, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan

خلاصه مقاله:
زمینه و هدف: دیابت یکی از شایع ترین مشکلات سلامتی با پیامد های قابل توجه است. درمان و مدیریت دیابت نیز به طور عمده به وضعیت خودمراقبتی مربوط می باشد. این مطالعه با هدف تحلیل رفتارهای خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران دیابتی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، ۱۳۱ فرد دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهر تویسرکان در سال ۱۳۹۳ به روش سرشماری بررسی شدند. جمع آوری اطلاعات رفتارهای خودمراقبتی با استفاده از مقیاس خودمراقبتی Toobert و Glasgow صورت گرفت. جهت بررسی اطلاعات زمینه ای بیماران دیابتی، از چک لیست های طراحی شده بر اساس فرم های موجود در پرونده های مراقبتی بیماران استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، ۵% در نظر گرفته شد. یافته ها: از مجموع ۱۳۱ بیمار دیابتی مورد بررسی، ۶۶ نفر مرد (۴/۵۰%) و ۶۵ نفر (۶/۴۹%) زن بودند. میانگین سنی آنها ۸/۵۱ سال بود و ۸ نفر دچار عوارض ناشی از این بیماری بودند. میانگین نمرات خودمراقبتی در بیماران ۶/۲۵ و نشان دهنده خودمراقبتی متوسط بود. رفتارهای خودمراقبتی با سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال، نوع درمان و نمایه توده بدنی، ارتباط معنی داری داشت. بین اجزای خودمراقبتی (شامل: رژیم غذایی، فعالیت جسمانی، تست قندخون و مراقبت از پا)، ارتباط معنی داری وجود داشت. نتیجهگیری: با توجه به وضعیت خودمراقبتی بیماران و اهمیت آموزش خودمراقبتی جهت افراد دیابتی می توان در برنامه های آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، توجه بیشتری به خودمراقبتی افراد دیابتی داشت.

کلمات کلیدی:
Self-care, Diabetes mellitus, Health education, Health promotion., خودمراقبتی؛ دیابت ملیتوس؛ آموزش بهداشت؛ ارتقای سلامت.

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1543016/