محمود شمشیری - ۱Faculty of Nursing & Midwifery, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran.
نورالدین محمدی - ۲Faculty of Nursing & Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
محمدعلی محمدی - ۱Faculty of Nursing & Midwifery, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran.
مهدی حیدرزاده - ۱Faculty of Nursing & Midwifery, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran.
ناصر مظفری - ۱Faculty of Nursing & Midwifery, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran.
سکینه کریمی پور - ۳Bu-Ali Hospital, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran.
محمد عباسی - ۴Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

زمینه و هدف: نابینایی، وضعیتی جدی است که می تواند تعادل روانی و سازمان یافتگی کلی شخصیت فرد نابینا را تحت تاثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف تبیین شناخت تجربه زیسته خودمراقبتی افراد نابینا انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه از پدیده شناسی تفسیری برای هدایت مطالعه استفاده شد. از طریق نمونه گیری هدفمند، ۸ مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند با ۸ مشارکت کننده انجام شد که طول مصاحبه ها بین ۱۲۰-۵۰ دقیقه، متغیر بود. جهت انجام پژوهش و استخراج مضامین، روش ارائه شده توسط van Manen به کار برده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها به سه مضمون "بودن از راه نظم"، "نظم عامل استقلال" و "حراست از نظم" منجر شد که در نهایت، موجب پدیدار شدن مضمون اصلی "مراقبت از خود با زندگی منظم" گردید. نتیجه گیری: نابینایان برای مراقبت از خود و داشتن زندگی مستقل از یک سبک زندگی منظم سود می برند و این نظم و انضباط را از دیگران نیز انتظار دارند. بنابراین، لازم است اعضای خانواده و ارائه دهندگان مراقبت، مضمون زندگی منظم را در نظر گیرند.

Self care, Visually impaired persons, Interpretive phenomenology, Life., مراقبت از خود؛ اشخاص کم نابینا؛ پدیده شناسی تفسیری؛ زندگی.