محمود پرهام - Qom University of Medical Sciences
مسعود محمدی - Qom University of Medical Sciences
محمد باقرزاده - Qom University of Medical Sciences
فاطمه حسین زاده - Qom University of Medical Sciences
محسن اشراقی - Qom University of Medical Sciences
لیدا بختیاری - Qom University of Medical Sciences
محمدمهدی ظاهری - Qom University of Medical Sciences
سیدفخرالدین حجازی - Qom University of Medical Sciences

زمینه و هدف: بیماری های قلبی- عروقی از علل شایع مرگ و میر و از کارافتادگی در بیماران دیابتی به شمار می آیند. براساس برخی از مطالعات، کمبود ویتامین D       می تواند با خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و نیز بیماری های قلبی- عروقی همراه باشد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه سطح سرمی ۲۵ هیدروکسی ویتامین D در بیماران دیابتی مبتلا به بیماری عروق کرونری و گروه کنترل انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی، بیماران مبتلا به دیابت که جهت آنژیوگرافی به بیمارستان شهید بهشتی مراجعه کرده بودند به دو گروه آنژیوگرافی مثبت (گروه مورد) و آنژیوگرافی منفی (گروه کنترل) تقسیم شدند. در این بررسی، تنگی در لومن حداقل یکی از شریان های کرونر بیش از ۵۰% به عنوان آنژیوگرافی مثبت و مبتلا به درگیری عروق کرونر و تنگی کمتر از ۵۰% به عنوان آنژیوگرافی منفی و نرمال در نظر گرفته شد. مشخصات فردی، اطلاعات بیوگرافی، سابقه فشارخون، هیپرلیپیدمی، سیگار، سابقه ابتلا به بیماری کرونری و سابقه خانوادگی توسط پرسشنامه ثبت گردید. نمونه خون وریدی بیماران جهت اندازه گیری سطح سرمی             ۲۵ هیدروکسی ویتامین D گرفته شد و دو گروه از نظر سطح ویتامین D مقایسه شدند. یافته ها: میانگین سطح سرمی ۲۵ هیدروکسی ویتامین D برابر ۴۱/۲۶ ± ۰۹/۳۵ نانوگرم بر میلی لیتر بود. همچنین در دو گروه مورد و شاهد، اختلاف معنی داری وجود نداشت. این میزان در گروه مورد برابر ۵۸/۲۹ ± ۶۷/۳۵ نانوگرم بر میلی لیتر و در گروه شاهد ۳۰/۲۳ ± ۵۰/۳۴ نانوگرم بر میلی لیتر بود. سطح ویتامین D در بین افرادی که بیماری قلبی داشتند برحسب شدت درگیری کرونر، تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد سطح سرمی ۲۵ هیدروکسی ویتامین D در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ با تنگی عروق کرونر ارتباطی ندارد.

۲۵ هیدروکسی ویتامین دی, بیماری عروق کرونر, دیابت ملیتوس نوع ۲